Δεν είμαι τρισευτυχισμένος με το περιεχόμενο της χθεσινής συμφωνίας.
Βεβαίως και θέλαμε να υπήρχε η δυνατότητα της εφαρμογής του προγράμματος της Θεσσαλονίκης ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, σε 100 μέρες, όπως μας είχε υποσχεθεί ο Αλέξης Τσίπρας.
Βεβαίως και πρέπει να συνεχιστεί ο αγώνας για διαγραφή - αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
Βεβαίως και η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας δεν μπορεί να ξεκινήσει ούτε αυτό το τετράμηνο.
Είναι αλήθεια.
Δεν τους βομβαρδίσαμε, δεν τους περικυκλώσαμε, δεν υποτάχθηκαν, δεν τους πλάκωσε ο Βαρουφάκης στα χαστούκια, όπως θα θέλαμε.
Αλλά ούτε η χώρα πήγε στα βράχια, μας τσάκισαν, έκλεισαν οι τράπεζες, έπεσε ο ουρανός και μας πλάκωσε, μας πέταξαν έξω από την ευρωζώνη επειδή δεν έχουμε κυβέρνηση του Σαμαροβενιζέλους και δεν υπογράφουμε χωρίς ανάγνωση τα κείμενά της Ε.Ε.
Εχθές τουλάχιστον η νέα κυβέρνηση δεν υπέγραψε την θανατική της καταδική.
Μέσα από διατυπώσεις δημιουργικής ασάφειας έμεινε στο τραπέζι κρατώντας ζωντανό για το επόμενο διάστημα το δικαίωμά της - το δικαίωμα της χώρας και του λαού - να διεκδικήσει το δίκιο του.
Και το κράτησε όχι μονομερώς αλλά αποδέχτηκαν και οι άλλοι διατυπώσεις που το χωράνε αυτό το δίκιο.Δεν το αποδέχτηκαν αλλά δεν το απέρριψαν κιόλας τελεσίδικα, όπως γινόταν μέχρι τώρα.
Δεν ξέρω αν είμαι ο μόνος που βλέπει σε αυτή την διαφορά από την προηγούμενη περίοδο του "άφεριμ αφέντη μου" ή του yesmen έναν νέο δρόμο να ανοίγεται, ένα πεδίο δόξης λαμπρό για να συνεχιστεί η διεκδίκηση του ΟΛΟΥ ΠΑΚΕΤΟΥ. Έναν δρόμο δύσκολο, γεμάτο εμπόδια και παγίδες που καταλήγει όμως σε άλλο προορισμό από εκείνον που βαδίζαμε, αν καταφέρουμε να σταθούμε όρθιοι σε αυτόν.
Αποδέχτηκαν ήδη οι Γερμανοί και τα τσιράκια τους ότι η χώρα θα μιλάει από εδώ και μπρος.
Θα μιλάει. Είναι λίγο;
Και με την χθεσινή υπαναχώρηση φτάνουμε αναίμακτα στον Ιούνιο.
Πιο κοντά δηλαδή στον Σεπτέμβριο που ελπίζουμε ότι θα αποκτήσουμε και .... συμπαίκτη στον αγώνα για αλλαγή στην Ευρώπη, όταν οι PODEMOS θα στείλουν στο σπίτι του αυτό το απίστευτο όργιο τον Ραχόι.
Και μετά έχουν εκλογές και οι Ιρλανδοί.
Ο πόλεμος για στροφή της Ε.Ε. σε άλλους δρόμους από αυτούς που επέβαλλαν οι Μερκελιστές δεν τέλειωσε. ΑΡΧΙΣΕ!
Και μάλιστα η πρώτη μάχη μάτωσε αρκετά τον πάνοπλο αντίπαλο, που φάνταζε πανίσχυρος Γολιάθ ενώ ο Δαυίδ ζει ακόμα.
Τα μεγάλα θέματα της αναδιάρθρωσης του χρέους και της ισόρροπης ανάπτυξης στην Ευρωζώνη, οι τεράστιες αντιθέσεις βορρά - νότου βεβαίως και δεν αντιμετωπίσθηκαν αλλά δεν εγκαταλείφθηκαν. Και μάλλον επιτέλους ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΗΚΑΝ.
Και βεβαίως προς το τέλος του χρόνου μπορούν να τεθούν σε ένα EUROGROUP και μια σύνοδο κορυφής με ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ συσχετισμό δυνάμεων αν σε αυτό κάθονται ο Πάμπλο Ιγκλέσιας και ο Τζέρι Άνταμς.
Με ΣΥΡΙΖΑ, PODEMOS, SIN FEIN και τους σοσιαλιστές να "τσαμπουκαλρεύονται" και να κωλοτουμπιάζουν μετατοπιζόμενοι προς τα αριστερά.
Μην σας φαίνεται υπερβολικό: Ο Τσίπρας το είπε και το κάνει. Η Ευρώπη αλλάζει. Και την αλλάζουμε εμείς οι ¨Ελληνες με την ψήφο μας.
Ας προσπαθήσουμε και άλλο. Δεν είναι μάταιο.
Η μπάλα περνάει στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο προς ώρας για την κυβέρνηση,
Τέσσερις μήνες είναι ο χρόνος της για να μας δείξει ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΗΣ.
Να βρει χρήματα από τους έχοντας για να χρηματοδοτήσει τα μέτρα ανακούφισης των μη εχόντων.
Να δείξει ότι έχει την διάθεση να "τσιμπήσει" αυτούς που χρόνια έπαιρναν νταβατζιλίδικα το κέρδος από την λειτουργία της νεοελληνικής μπανανίας, αφήνοντας στους πολλούς τον λογαριασμό.
Φοροφυγάδες, κομπραδόρους, λαθρέμπορους, διεφθαρμένους μιζαδόρους, διαπλεκόμενους μεγαλοεπιχειρηματίες.
Ας μην κοροϊδευόμαστε!
ΛΕΦΤΑ όντως υπάρχουν για αυτά.
Μιλάμε για τα ΛΙΓΑ αυτά λεφτά που απαιτούνται για να μην πεθαίνουν άνθρωποι στον δρόμο, για να μην πεταχτούν οικογένειες έξω από τα σπίτια τους, για να αποκατασταθούν ΑΚΡΑΙΕΣ αδικίες, να μην διαλυθεί η ανταγωνιστικότητα και του ελληνικού τουρισμού με αύξηση στο ΦΠΑ του, μιλάμε για ΨΙΛΟΠΡΑΓΜΑΤΑ,
Αν δεν μπορεί η κυβέρνηση με κορμό την αριστερά να πάρει αυτά τα λίγα από τους "ΕΧΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΧΟΝΤΕΣ", τους φοροκλέφτες, τους μεγάλους φοροφυγάδες, τα μεγαλολαμόγια - δυο - τρία δις ευρώ μιλάμε - τότε καμία Ευρώπη και καμία συμφωνία δεν μπορούν να σώσουν αυτή την χώρα είτε με ευρώ, είτε με δραχμή, είτε με σεστέρσιο.
Λεφτά δεν υπάρχουν για να χτίσουμε μια ελληνική οικονομία παραγωγική και ανταγωνιστική στο σημερινό περιβάλλον για αυτό που λέμε παραγωγική ανασυγκρότηση.
Για αυτά τα λεφτά χρειάζεται σχέδιο. Σχέδιο που - μην κοροΪδευόμαστε δεν είχε και δεν έχει ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε κανένας στην Ελλάδα.
ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ.
Δεν είμαι χαρούμενος από την χθεσινή συμφωνία.
ΑΛΛΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ ΧΡΟΝΟ.
Δεν θα ήταν κατοστάρι. Το λέγαμε.
Είναι αγώνας αντοχής.
Και βέβαια σε τέσσερεις μήνες θα ξέρουμε αν θα συνεχιζουμε να δίνουμε τον αγώνα ή απλώς εχθές παραδοθήκαμε,
Δεν θα ξέρουμε μόνο αν θέλει πραγματικά η κυβέρνηση να συνεχίσει να δίνει την μάχη ή ήταν από την αρχή παραδομένη όπως λένε οι κακόπιστοι, όσοι δεν είδαν ποτέ θετικά τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά θα μάθουμε και αν μπορούνε.
ΥΓ: Μια μικρή συμβολή στον προβληματισμό για τις επιλογές της κυβέρνησης αυτό το διάστημα: ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΔΕΚΑΤΕΥΟΝΤΑ ΜΕΤΩΠΑ και ρήγματα στην κοινωνική βάση στήριξης της κυβέρνησης σε ζητήματα που μπορούν να περιμένουν και να συζητηθούν στην κατάλληλη ώρα και ψύχραιμα, για αριστερή ψυχοθεραπεία και επίδειξη.
