Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

Ας γελάσουμε με τα χάλια μας: O απόστρατος που ήθελε να γίνει μάγος





"Ελλάδα, Έτος 2013.

Μια φορά και έναν καιρό ένας απόστρατος αποφάσισε να γίνει "μάγος".
Στην Ένωση Αποστράτων, όπου απευθύνθηκε, του είπαν υπάρχει ένα κυβερνητικό κτίριο με 5 ορόφους, όπου θα μπορούσε σε λίγες μέρες να περάσει μια ειδική εκπαίδευση για να γίνει μάγος.

Έτσι πήρε το θάρρος, άφησε τα ταμπού τύπου "εγώ είμαι στρατιώτης μια ζωή" και πήγε να εκπαιδευτεί.

Στο ισόγειο στη ρεσεψιόν όπου γράφτηκε του πήραν τα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα, καλοκαιριού, με την υπόσχεση ότι θα γίνει μάγος.

Ανέβηκε στον Α΄όροφο όπου του έκοψαν το 40% της σύνταξής του αφού ήταν και κάτω των 55 ετών και του είπαν να συνεχίσει να ανεβαίνει αν θέλει να γίνει μάγος.

Έτσι έφθασε στον Β΄όροφο όπου του ζήτησαν να πληρώσει εξτρά φόρους και του έβαλαν και μερικά χαράτσια. Άρχισε να ανησυχεί αλλά η επιθυμία του να γίνει μάγος ήταν τόσο μεγάλη που συνέχισε προς τα πάνω.

Στον Γ' όροφο του έβαλαν αναδρομικές κρατήσεις και έτσι η σύνταξή του είχε περικοπεί κατά 60%!!!!!

Όμως ο σκοπός του ήταν να γίνει μάγος και έτσι πέρασε στον Δ' όροφο. Εκεί τον περίμενε η Στρατιωτική Ηγεσία που του ζήτησε να γδυθεί και να αφήσει τα ρούχα του για να δοθούν σε άστεγους αλλοδαπούς. Στην αρχή ένοιωσε αμηχανία έτσι τσίτσιδος να στέκεται μπροστά στην στρατιωτική ηγεσία αλλά με μιας το ξεπέρασε και επί τέλους έφθασε στον Ε΄όροφο του κτιρίου.

Μπροστά του στεκόταν σύσσωμη μια τρικομματική Κυβέρνηση που με μια φωνή τον καθησύχασαν:

"Μην ανησυχείς. Είσαι σε καλά χέρια. Χαλάλι οι θυσίες που έκανες γιατί τώρα ήρθε η ώρα να γίνει μάγος".

"Και τι πρέπει να κάνω;" ρώτησε διστακτικά ο απόστρατος.

"ΣΚΥΨΕ!!" φώναξαν με μια φωνή οι Αντώνης, Βαγγέλης και Φώτης.....

"Μα..τι.;;" ψέλλισε ο απόστρατος. "Θα με γαμ...τε;"

"ΜΑΑΑΓΟΟΣ ΕΙΣΑΙ;" φώναξαν οι τρεις τους με δυνατή φωνή !!!"

Τμήμα ειδήσεων defencenet;g

ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ Μ@Λ@ΚΙΕΣ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΤΣΙ; ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ ...

Η Π.Ο.Ε. - Ο.Τ.Α. για την Απεργία της Τετάρτης 20-2-2013


Ανακοίνωση Συλλόγου Εργαζομένων Δήμου Χαλανδρίου για την Απεργία της 20ης Φλεβάρη

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΗΜΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 20 ΦΛΕΒΑΡΗ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Η μάχη της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας αφορά όλους τους εργαζόμενους σε Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα. Οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας αφορούν τους όρους αμοιβής, το ύψος των μισθών, τις συνθήκες εργασίας και τα εργασιακά δικαιώματα.

Σήμερα κοντεύουμε να ζούμε και να δουλεύουμε για να πληρώνουμε φόρους, χαράτσια και χρέη. Πληρωνόμαστε όλο και λιγότερα, πληρώνουμε όλο και περισσότερα, μας παρέχουν ελάχιστα.

Η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας θα επιφέρει νέα μείωση μισθών, επιδομάτων, παροχών υγείας και ασφάλισης, θα οδηγήσει στην περαιτέρω εξαθλίωση των εργαζομένων του ιδιωτικού και κατ’ επέκταση και του Δημόσιου τομέα.

Υπάρχει η δέσμευση Κυβέρνησης και Τρόϊκα για 25.0000 μειώσεις θέσεων στο Δημόσιο στο 2013. Χιλιάδες από αυτές αφορούν τους Δήμους. Συναδέλφους μας. Εμάς!

Υπάρχει η δέσμευσή τους για ιδιωτικοποίηση δημόσιων υπηρεσιών. Οι υπηρεσίες καθαριότητας των Δήμων είναι οι πρώτες που έχουν στοχοποιήσει.

Μας θέλουν όλους να δουλεύουμε για ένα κομμάτι ψωμί, αυξάνοντας τους αριθμούς τους και πολλαπλασιάζοντας τις καταθέσεις τους. Να δουλεύουμε εμείς και τα παιδιά μας σε συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα. Μας θέλουν διασπασμένους, συκοφαντημένους, ανίσχυρους,απογοητευμένους ή εφησυχασμένους, ώστε να τα περάσουν όλα πιο εύκολα

Έχουν βάλει σκοπό ήδη να περιορίσουν τα συνδικαλιστικά μας δικαιώματα, το δικαίωμα να κινητοποιούμαστε και να απεργούμε,αυξάνουν τα κατασταλτικά μέτρα, επιστρατεύουν απεργούς. 
Σε λίγο θα κηρυχθεί παράνομη κάθε αντίδραση.

Η Απεργία στις 20 Φλεβάρη είναι η αφορμή για να δείξουμε την αντίθεσή μας σε όσα συμβαίνουν και σε όσα μας ετοιμάζουν. Είναι η ευκαιρία τη μέρα αυτή να κάνουμε αισθητή τη δική μας άποψη. Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι η δύναμη βρίσκεται στα χέρια μας. Μέσα από την συμμετοχή μας αγωνιστικά, μαχητικά θα ανατρέψουμε τη σύγχρονη δουλεία.

Είναι ώρα προσωπικής ευθύνης για τον καθένα και την καθεμιά, για όλους μας!
Θα χάσουμε πολλά περισσότερα αν δεν αντισταθούμε στα χειρότερα.
Αν αφήσουμε λίγους να αγωνιστούν για όλους μας.

ΟΧΙ στην εξαθλίωση του εργαζόμενου
ΟΧΙ στην κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων
ΟΧΙ στην διαθεσιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων και τις απολύσεις

ΣΤΙΣ 20 ΦΛΕΒΑΡΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΟΛΟΙ. ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΕΝΕΡΓΑ!

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ ΣΤΙΣ 9.30 Π.Μ.
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ

Η Π.Ο.Ε. - Ο.Τ.Α. καταγγέλλει τη Δημοτική Αρχή της Αθήνας


Ο ΕΞΑΨΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ

Καλή εβδομάδα αναγνώστη μου.

Μια νέα εβδομάδα ξεκινάει σήμερα.

Έχουμε πολύ πράγμα και αυτή την εβδομάδα και δεν ξέρουμε από που να αρχίσουμε.

Διότι όσο και να βαριόμαστε να γράψουμε είναι τέτοια η μπαχαλοποίηση του δήμου μας που δεν μπορούμε να αναβάλουμε τα θέματα.

Έχουμε λοιπόν σε εξέλιξη το μεγάλο θέμα της καθαριότητας - όπου προτείνουμε σε όλους τους συνδημότες μας να το παρακολουθήσουν, θα υπάρξει και συνέχεια, διότι ΚΑΝΟΝΙΚΑ σήμερα, αυτές τις μέρες, δεν θα έπρεπε να υπάρχει αυτοδιοικητικός παράγοντας στο Χαλάνδρι, που να μην βάζει αυτό το θέμα πάνω από όλα, αλλά κυρίως πάνω από μικροσκοπιμότητες, όπως αυτές που επιβάλλουν στις άλλες "συγγενείς" δυνάμεις στο Χαλάνδρι να ΣΙΩΠΟΥΝ για το θέμα, ΕΞΥΠΗΡΕΤΩΝΤΑΣ ΠΑΡΑΤΑΞΙΑΚΕΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ αντί του περιεχόμενου της πολιτικής.

Όμως έχουμε και κάνα - δυο χρωστούμενα που δεν πρέπει να ξεχαστούν:

ΠΡΩΤΟ ΧΡΩΣΤΟΥΜΕΝΟ: 

Την Πέμπτη 14 Φλεβάρη, του Αγίου Βαλεντίνου ήταν να γίνει ένα δημοτικό συμβούλιο.
Ένα δημοτικό συμβούλιο για το οποίο ο ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ Δ.Σ. δεν μας ενημέρωσε αποστέλλοντας μας την πρόσκληση.

Το δημοτικό συμβούλιο αναβλήθηκε. Εμάς μας ενημέρωσε ΙΔΙΩΤΙΚΑ φίλος δημοτικός σύμβουλος.

 ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ καμία επίσημη ενημέρωση του δήμου για την αναβολή.
Το Προεδρείο του Δ.Σ. αλλά και το γραφείο τύπου του δήμου ΑΔΙΑΦΟΡΗΣΑΝ ΠΑΝΤΕΛΩΣ για να ενημερώσουν συμπολίτες μας, που πιθανά είχαν θέματα που τους ενδιέφεραν στη συνεδρίαση και θα έπρεπε να παρευρεθούν στο Δ.Σ.
Για του λόγου το αληθές σας παραπέμπουμε στην επίσημη ιστοσελίδα του δήμου www.halandri.gr όπου θα βρείτε την πρόσκληση για την συνεδρίαση (http://www.halandri.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=RESOURCE&cresrc=3578&cnode=203) αλλά καμία αναφορά στην αναβολή (http://www.halandri.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=202).

Τώρα πόσο σημαντικό αξιολογεί ο καθένας το γεγονός ότι αναβάλλεται ένα δημοτικό συμβούλιο και δεν υπάρχει ένα δελτίο τύπου για να ενημερωθούν οι ιθαγενείς το αφήνουμε να το αξιολογήσετε εσείς που πληρώνετε για να υπάρχει ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΣΑΣ.

Όσο για τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου; (βλ. ΧΡΩΣΤΟΥΜΕΝΟ 2)

ΧΡΩΣΤΟΥΜΕΝΟ 2:

Ο Άρης Νόμπελης ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ μας έστειλε την πρόσκληση.
Συνάδελφος, συμblogger που έχει ασκήσει στο παρελθόν ΚΡΙΤΙΚΗ για επιλεκτική ενημέρωση μέσων μας "ξέχασε" για δεύτερη φορά.
Η τρίτη δεν θα είναι παράλειψη ....

ΧΡΩΣΤΟΥΜΕΝΟ 3:
  
Τρίτο δεκαπενθήμερο στα χαρισμένα από τον δήμο μισθώματα για το ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ DELICATESSEN. 8000 δώρο από τον δήμο και ... προχωράμε.

Σκεφτείτε ότι αυτά τα λεφτά περίπου κάλυπταν τα χρήματα για την μόνωση στο 7ο Δημοτικό Σχολείο, όπου έπεσαν οι σοβάδες - ευτυχώς με μερικές ώρες διαφορά από το να πέσουν στα κεφάλια των παιδιών ή του δασκάλου.



Άσε που πλέον έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε τι στην ευχή κάνουν εκεί.
Διότι για κοινωνικό παντοπωλείο και φαρμακείο θα περίμενε κανείς να δει ράφια, εξοπλισμό για αποθήκευση προϊόντων κλπ.

Εμείς είδαμε αυτά (οι φωτό είναι χάλια γιατί τις βγάλαμε έξω από το τζάμι, κλειστό ήταν το "μαγαζί")




Καναπέδες, φοριαμοί, γραφεία, καρέκλες ....

Σας μοιάζει αυτό για εξοπλισμός κοινωνικού παντοπωλείου;;;

Για να δούμε τι θα κάνουν τελικά εκεί πέρα.
ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ

ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ  
ΝΟΜΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ  
ΔΗΜΟΣ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ  
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ
 Χαλάνδρι, 13/2/2013
ΤΜΗΜΑ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ
 Α.Π.: 2821

 - 3η

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
 --------
 
 - 2013

Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου σας καλεί σάς καλεί σε συνεδρίαση του σώματος στο Παλαιό Δημαρχείο (Γρ. Γυφτόπουλου 2),  την 18η  Φεβρουαρίου, ημέρα Δευτέρα και ώρα 20:00 να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε σχετικά με τα παρακάτω θέματα:

1. Συζήτηση και λήψη απόφασης για έγκριση της υπ΄αριθμ. 8/2013 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Ν.Π.Δ.Δ. ‘Οργανισμός Κοινωνικής Προστασίας και Αλληλεγγύης Δήμου Χαλανδρίου’ που αφορά στην έγκριση του Ετήσιου Προγράμματος Δράσης Ο.Ε. 2013.
2. Συζήτηση και λήψη απόφασης για έγκριση της υπ΄αριθμ. 9/2013 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Ν.Π.Δ.Δ. ‘Οργανισμός Κοινωνικής Προστασίας και Αλληλεγγύης Δήμου Χαλανδρίου’ που αφορά στην έγκριση Προϋπολογισμού Ο.Ε. 2013.
3. Συζήτηση και λήψη απόφασης για έγκριση της υπ΄αριθμ. 60/2013 απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής, που αφορά στον έλεγχο υλοποίησης προϋπολογισμού και κατάσταση εσόδων – εξόδων του Δήμου Δ΄ τριμήνου 2012.
4. Συζήτηση και λήψη απόφασης για την συγκρότηση Συμβουλίου Ένταξης Μεταναστών.
5. Συζήτηση και λήψη απόφασης για εκχώρηση από το Δήμο Χαλανδρίου στο Ν.Π.Δ.Δ. ‘Οργανισμός Κοινωνικής Προστασίας και Αλληλεγγύης Δήμου Χαλανδρίου’ της αρμοδιότητας ανάδειξης προμηθευτών – χορηγητών για το έτος 2013.
6. Συζήτηση και λήψη απόφασης για εκχώρηση από το Δήμο Χαλανδρίου στο Ν.Π.Δ.Δ. ‘Ευριπίδης – Αθλητικός, Πολιτιστικός Οργανισμός Δήμου Χαλανδρίου’ της αρμοδιότητας ανάδειξης προμηθευτών – χορηγητών για το έτος 2013.
7. Συζήτηση και λήψη απόφασης για καθορισμό εξόδων παράστασης Προέδρου και Αντιπροέδρου του διοικητικού συμβουλίου του Ν.Π.Δ.Δ. ‘Ευριπίδης – Αθλητικός, Πολιτιστικός Οργανισμός Δήμου Χαλανδρίου’.
8. Συζήτηση και λήψη απόφασης για καθορισμό εξόδων παράστασης Προέδρου και Αντιπροέδρου του διοικητικού συμβουλίου του Ν.Π.Δ.Δ. ‘Οργανισμός Κοινωνικής Προστασίας και Αλληλεγγύης Δήμου Χαλανδρίου’.
9. Συζήτηση και λήψη απόφασης για τροποποίηση – συμπλήρωση του άρθρου 18 του κανονισμού λειτουργίας του Δημοτικού Κοιμητηρίου του Δήμου Χαλανδρίου.
10. Συζήτηση και λήψη απόφασης για διάθεση ποσού από τους ΚΑΠ μηνός Δεκεμβρίου 2012 ποσού 44.655,28 € για επιχορήγηση του Ν.Π.Δ.Δ. ‘Οργανισμός Κοινωνικής Προστασίας και Αλληλεγγύης Δήμου Χαλανδρίου’.
11. Συζήτηση και λήψη απόφασης για διάθεση συνολικού ποσού από τους ΚΑΠ μηνός Δεκεμβρίου 2012 ποσού 11.276,09 € για επιχορήγηση του Ν.Π.Δ.Δ. ‘Αθλητικός, Πολιτιστικός Οργανισμός Δήμου Χαλανδρίου - Ευριπίδης’.
12. Συζήτηση και λήψη απόφασης για την έγκριση ποσού 1.000,00 € για την ενίσχυση περιβαλλοντικών δράσεων.
13. Συζήτηση και λήψη απόφασης για τον ορισμό μελών της Δ.Ε.Π..
14. Συζήτηση και λήψη απόφασης για συγκρότηση ‘Επιτροπής συμβιβαστικής επίλυσης φορολογικών διαφορών και αμφισβητήσεων’, για το έτος 2013 και ορισμός εκπροσώπων.
15. Συζήτηση και λήψη απόφασης για ορισμό δύο (2) δημοτικών συμβούλων από τη μειοψηφία, για συμμετοχή στην εκτελεστική επιτροπή, για θέματα που αφορούν το Ν.3584/07 σύμφωνα με το άρθρο 11 παρ. 2 του Ν. 4018/2011.
16. Συζήτηση και λήψη απόφασης για έγκριση και παραλαβή της μελέτης ‘Τοπογραφικές και υψομετρικές μελέτες για το έργο κατασκευής αγωγών ομβρίων στο Δήμο Χαλανδρίου’.
17. Συζήτηση και λήψη απόφασης για παραλαβή της μελέτης ‘Μελέτη ενεργειακής απόδοσης (ΜΕΑ) για έκδοση οικοδομικής άδειας ανακαίνισης κληροδοτήματος ‘Σαχάλα’ για χρήση ΚΑΠΗ.
18. Συζήτηση και λήψη απόφασης για παραλαβή της μελέτης ‘Μελέτη ενεργειακής απόδοσης (ΜΕΑ) για έκδοση οικοδομικής άδειας παιδικού σταθμού στο ΚΦ 87 του Δήμου Χαλανδρίου.
19. Συζήτηση και λήψη απόφασης για παραλαβή της μελέτης ‘Αρχιτεκτονική Μελέτη για ανακαίνιση κληροδοτήματος ‘Σαχάλα’ για χρήση ΚΑΠΗ’.
20. Συζήτηση και λήψη απόφασης για άδεια απότμησης πεζοδρομίου επί της οδού Ηρακλείτου 46-48, Ο.Τ. 1185, για έκδοση νέας άδειας λειτουργίας πρατηρίου υγρών καυσίμων.
21. Συζήτηση και λήψη απόφασης για έγκριση 1ου Α.Π.Ε. και τακτοποιητικού του έργου Έργα επισκευής και καθαρισμού φρεατίων όμβριων υδάτων’, Α.Μ. 3/2012.
22. Συζήτηση και λήψη απόφασης για έγκριση πρωτοκόλλου προσωρινής και οριστικής παραλαβής του έργου ‘Κατασκευή μικρών έργων οδοποιίας για αποκατάσταση μικρών τμημάτων οδών – οδοστρωσίας, ασφαλτικά, κρασπεδόρειθρα’, Α.Μ. 30/5.
Χαλάνδρι  13/02/2013
                                                                                  Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ.Σ.

                                                                             ΖΑΧΑΡΙΑΣ Φ. ΝΟΜΠΕΛΗΣ

Ως πότε η «επαναστατική» κοροϊδία της ξεκομμένης «Αυτοδιαχείρισης» και «Αμεσοδημοκρατίας», σε βάρος και Εργαζομένων;


ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ 

17 ΦΛΕΒΑΡΗ 2013
Ως πότε η «επαναστατική» κοροϊδία της ξεκομμένης «Αυτοδιαχείρισης» και «Αμεσοδημοκρατίας», σε βάρος και Εργαζομένων;

Με αφορμή την περίπτωση ΒΙΟ.ΜΕ.

- Η επιτακτική ανάγκη για ένα Λαϊκό Μέτωπο με στόχο την έξοδο απο την Κρίση και τη συνολική κοινωνική και εργατική Αυτοθέσμιση/Αυτοδιαχείριση έξω από την Παγκοσμιοποίηση και την ΕΕ.
- Οι προτάσεις της Περιεκτικής Δημοκρατίας

http://www.periektikidimokratia.org/anakoinoseis/2013-02-17/biome-amesodimokratia-aftodiaxeirisi-metopo-pd


Η «ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ», ΔΕΙΓΜΑ ΕΚΦΥΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

Στη σημερινή καταστροφική κρίση και τη συνακόλουθη Χουντοποίηση του καθεστώτος μέσα από την Οικονομική Κατοχή που επιβάλλει η υπερεθνική ελίτ, μέσω κυρίως της ΕΕ και του ΔΝΤ, σε αγαστή συνεργασία με την ντόπια ελίτ και σημαντικό μέρος των προνομιούχων στρωμάτων, δεν είναι λίγες οι απόπειρες «Επαναστατικής Γυμναστικής» απο την εκφυλισμένη «Αριστερά», που ουσιαστικά συγκαλύπτουν την πραγματική αδράνεια της στη συντελούμενη καταστροφή, ενώ συγχρόνως αποπροσανατολίζουν για τον τρόπο διεξόδου από την καταστροφική κρίση και την οικοδόμηση μιας πραγματικά αυτοδιευθυνόμενης κοινωνίας. Ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή της σχεδόν ολοκληρωτικής διείσδυσης της Ιδεολογίας της Παγκοσμιοποίησης στην Κρατιστική και «Ελευθεριακή» «Αριστερά» (Ατομικά «δικαιώματα» σε βάρος κάθε Εθνικής –και κατ’ επέκταση στο σημερινό διεθνοποιημένο σύστημα, και Λαϊκής—κυριαρχίας) όπου επικρατούν μεταμοντέρνοι μονοθεματικοί αγώνες «ταυτότητας», lifestyle φιλελεύθερη «αυτονομία» για την αυτό-ικανοποίηση μόνο στενών κοινωνικών ομάδων, ακτιβισμός για τον ακτιβισμό – πολλές φορές επαγγελματικού τύπου-- χωρίς συνολικό πρόταγμα κτλ..

Σε αυτό το πλαίσιο περνούν «στο ντούκου» ειδήσεις και δράσεις στο λεγόμενο «κίνημα», που ακόμα και πριν μερικά χρόνια, θα γίνονταν αντικείμενο έντονης κριτικής από τα πιο συνεπή μέρη του αντισυστημικού κινήματος, τα οποία δυστυχώς σήμερα είτε δίνουν τη μάχη για την επιβίωση, αφήνοντας σε «επαγγελματίες ακτιβιστές» και «ελευθεριακούς θεωρητικούς» τη διαχείριση των θεμάτων τους, είτε έχουν οδηγηθεί σε απογοήτευση και ιδιώτευση, βλέποντας τον εξευτελιστικό και άχαρο εκφυλισμό παλιών συντρόφων τους να συμπράττουν με την «Αριστερά» αυτή!

ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ» ΚΑΙ «ΕΡΓΑΤΙΚΗ» ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΒΙΟ.ΜΕ.

Έτσι, στην περίπτωση της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής (ΒΙΟ.ΜΕ.), έχουμε από τη μία, εργαζόμενους που, απ’ όσο γνωρίζουμε, βρίσκονταν χρόνια σε καθεστώς άγριας εκμετάλλευσης και εμπαιγμού από την εργοδοσία, και είχαν φτάσει σε σημείο απελπισίας. Οι εργαζόμενοι αυτοί αποφασίζουν πρόσφατα να αναλάβουν με ένα σημαντικό προσωπικό και οικονομικό κόστος τη διαχείριση του Εργοστασίου, ένα έργο που δεν συγκρίνεται βέβαια με τα αποσπασματικά μαγαζάκια-καφενεία της «ελευθεριακής» Αριστεράς που έχει φτιάξει ανά την Ελλάδα (κάποιες φορές με …«χορηγίες») για να βαυκαλίζεται ή κάποιες φορές και να εξαπατά ότι κάνει «αυτοδιαχείριση» και να νομίζει ότι συμβάλλει στην Αναρχική και «αμεσοδημοκρατική» οργάνωση της κοινωνίας. Απ’ όσο μάλιστα γνωρίζουμε, οι εργάζομενοι, στην πλειοψηφία τους, είναι προσωπικά πολύ προσγειωμένοι για το εγχείρημα αυτό, και δεν του δίνουν «επαναστατικά» χαρακτηριστικά.

Τα καθεστωτικά ΜΜΕ άλλωστε, δεν είναι φειδωλά ακόμα και στην έμμεση στήριξη τέτοιων εγχειρημάτων, αφού είναι γνωστό ότι τέτοια εγχειρήματα, όταν δεν γίνονται μέρος ενός καθολικού αντισυστημικού προτάγματος, είναι ανώδυνα για το Σύστημα, ενώ κάποιες φορές αντικειμενικά το βολεύουν κιόλας για να φαίνεται ότι μειώνεται τεχνητά η Ανεργία χωρίς βέβαια την παραμικρή επένδυση από τη μεριά των καπιταλιστών και του Κράτους. Και φυσικά οποιαδήποτε στιγμή οι πρώην ιδιοκτήτες κατειλημμένων εργοστασίων θέλουν να ξαναρχίσουν την επιχείρηση τους και, αφού στο μεταξύ η «εργατική αυτοδιαχείριση» την κράτησε ενεργή γι’ αυτούς χωρίς να βάλουν το χέρι στην τσέπη, μπορούν να επικαλεστούν τον «Νόμο» και να την κατάσχουν πάλι, όπως έγινε επανειλημμένα με τέως κατειλημμένα εργοστάσια στην Αργεντινή!

Από την άλλη, όμως, έχουμε μια περισσότερο ή λιγότερο συνειδητοποιημένη συμμαχία «ελευθεριακών» και «αμεσοδημοκρατικών» οργανώσεων της Αυτοδιαχείρισης που καιρό τώρα παλεύουν, συστηματικά, για απλά «τοπικού» χαρακτήρα δράσεις, χωρίς κανένα συνολικό πρόταγμα, που κινείται: από τη «συνήθη ύποπτο» χρόνια τώρα, απατεωνίστικη και συστημική ΑΚ,
την «εργατική» και «ελευθεριακή» Εφημερίδα Δράση κ.α. που εμπλέκει, διεκδικώντας μάλιστα δάφνες θεωρητικής θεμελίωσης, καιρό τώρα την «άμεση δημοκρατία» ως μια διαδικαστική σάλτσα για την εργατική αυτοδιαχείριση, και έναν υπερ-επαναστατικό αντικαπιταλιστικό ακτιβισμό, την αναρχοσυνδικαλιστική ΕΣΕ και διάφορα Πρωτοβάθμια Σωματεία που επίσης δεν έχουν πασχίσει ποτέ να πρωτοστατήσουν στην υιοθέτηση ενός συνολικού προτάγματος για την ένωση των θυμάτων της Παγκοσμιοποίησης, μέχρι το νεότευκτο 'κίνημα' «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΆΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΥΜΑΝΙΣΜΟ» με θεωρητικό γκουρού έναν μέχρι πρότινος παντελώς άγνωστο «θεωρητικό» της «Άμεσης Δημοκρατίας», που προσπαθεί να συνδυάσει με ανιστόρητες κορώνες, την «Άμεση Δημοκρατία» ως διαδικασία, μαζί με Ουμανιστικές ρητορείες φιλελεύθερου τύπου (που είναι παντελώς άσχετες με την Αυτονομία και τη Δημοκρατία), και την «Αταξική Κοινωνία», σε μια απίστευτη Μεταμοντέρνα σούπα που δεν έχει καμία σχέση με το Δημοκρατικό πρόταγμα. Και το βασικότερο, όπως όλες σχεδόν οι «ελευθεριακές» οργανώσεις που στηρίζουν διακαώς το εγχείρημα, χωρίς να αναφέρει τίποτα για την ανάγκη εξόδου από τους σημερινούς κύριους θεσμούς της ετερονομίας στην Παγκοσμιοποίηση, και την ανάγκη για Οικονομική Δημοκρατία ώστε να υπάρξει πραγματικά Άμεση Δημοκρατία για όλους και όλες…

Οι περισσότερες από τις πολιτικές Οργανώσεις αυτές αντικειμενικά (και μερικές φορές και συνειδητά) παίζουν καιρό τώρα το παιχνίδι των μονοθεματικών και αποκομμένων κοινωνικά, δράσεων, χωρίς να «βλέπουν» τίποτα για την ανάγκη ενός Λαϊκού Μετώπου που θα μπορούσε να αγκαλιάσει και να εμπνεύσει μεγάλα λαϊκά στρώματα μπροστά στην καταστροφή τους που σηματοδοτεί η σημερινή Οικονομική Κατοχή μέσα στην ΕΕ και γενικότερα η Νεοφιλελεύθερη Παγκοσμιοποίηση.

ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΦΙΑΣΚΟΥ ΤΗΣ «ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ, ΤΩΡΑ ΜΕ «ΕΡΓΑΤΙΣΤΙΚΟ» ΜΑΝΔΥΑ; ΤΙ ΔΕΙΧΝΕΙ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ.
Στο κοινό τους ανακοινωθέν οι παραπάνω συμμαχικές ελευθεριακές συλλογικότητες της «Αυτοδιαχείρισης» σπέρνουν για ακόμη μια φορά βολικές αυταπάτες και κάνουν «επαναστατική γυμναστική», χωρίς να σκέφτονται ούτε στιγμή ότι αυτές πιθανότατα θα απογοητεύσουν σύντομα ακόμη και τους τελευταίους βιοπαλαιστές ανάμεσα στους εργαζόμενους, γράφοντας ότι η προσπάθεια αυτή:

«…Είναι η πρώτη πράξη αποπομπής των καπιταληστών από τη παραγωγική διαδικασία, σε συνθήκες οξύτατης κοινωνικής κρίσης και απόλυτης χρεοκοπίας του συστήματός τους…»

«…Ο αγώνας των εργατών της ΒΙΟ.ΜΕ,για την αυτοδιαχείριση της παραγωγής, είναι αγώνας ζωής και θανάτου για όλους τους ανέργους, τους εργαζόμενους, για ολόκληρη τη κοινωνική πλειοψηφία.

Ο αγώνας των εργατών της ΒΙΟ.ΜΕ είναι αγώνας για μία κοινωνία χωρίς αφεντικά και εκμετάλλευση, είναι αγώνας όλων μας!

Θα νικήσουμε!»

Έτσι, η «Ελευθεριακή» Αριστερά αυτή, με φανερή (ή συνειδητή;) άγνοια της ιστορικής πορείας του αντισυστημικού κινήματος, και για χάρη των «παρεών» που έχουν διαμορφωθεί στον βολεμένο –λίγο πολύ-- χώρο του Lifestyle «αναρχισμού», «ξεχνάει» ότι όλες οι απόπειρες Εργατικής Αυτοδιαχείρισης που έχουν γίνει τα τελευταία τουλάχιστον 50 χρόνια, έχουν οδηγήσει σε σύντομο διάστημα είτε σε πλήρη ενσωμάτωση μέσα στο Καπιταλιστικό Σύστημα της Οικονομίας της Αγοράς, είτε σε παρακμή και κατάρρευση αυτών των εγχειρημάτων, πολλές φορές με δυσαναπλήρωτες οικονομικές απώλειες από την πλευρά των συμμετεχόντων.
Αυτό έγινε :
τόσο σε πειράματα με Κοοπερατίβες/Συνεταιρισμούς ακόμα και σε χώρες με ισχυρή εργατική και συνεταιριστική παράδοση όπως στη Μ. Βρετανία,
όσο και με «πειράματα» της Κολλεκτίβας Mondragon στην Ισπανία, που, μετά την ένταξη ιδιαίτερα της Ισπανίας στην ΕΕ λειτουργεί με άκρως ανταγωνιστικούς όρους, πλήρως ενταγμένη στη διεθνοποιημένη Οικονομία της Αγοράς, με αποτέλεσμα η λειτουργία της επιχείρησης να διαλύει τον κοινωνικό ιστό σε όλη την περιοχή, με υψηλή ανεργία κτλ., αλλά και με τα πολυδιαφημιζόμενα πειράματα αυτοδιαχείρισης Εργοστασίων και Συνεταιρισμών στην Αργεντινή που ξεπήδησαν ειδικά μετά την Εξέγερση του 2001-2, τα οποία σήμερα βρίσκονται σε στάδιο αποσύνθεσης, κάτω από τον αδίστακτο οικονομικό πόλεμο του συστήματος αλλά και την κρατική βία, όταν γίνονται «ενοχλητικά» στο σύστημα, ενώ έχουν φτάσει και σε πρακτικές όπως απολύσεων κτλ., ώστε να επιβιώσουν (όσα έχουν απομείνει) στον κτηνώδη, κανιβαλικό ανταγωνισμό μέσα στη διεθνοποιημένη Οικονομία της Αγοράς.

Και αυτό, πόσο μάλλον σε μια χώρα Προτεκτοράτο της υπερεθνικής ελίτ και της ΕΕ, που σήμερα βρίσκεται σε άμεση Οικονομική Κατοχή, όπως η Ελλάδα, και όχι απλά κάτω από τον έμμεσο έλεγχο της υπερεθνικής ελίτ, όπως είναι η Αργεντινή. Όταν αυτά τα εγχειρήματα απέτυχαν ακόμη και σε εποχές «παχιών αγελάδων», μπορεί κανείς να εκτιμήσει τι θα συμβεί πολύ πιθανόν με ένα τέτοιο εγχείρημα, του οποίου το βάρος της αποτυχίας δυστυχώς θα τσακίσει σχεδόν αποκλειστικά τους εργαζόμενους που συμμετέχουν σε αυτό το εγχείρημα και πολύ λιγότερο βέβαια ορισμένους υπερ-επαναστάτες «Ινστρούχτορες» της «ελευθεριακής» Αριστεράς που συνυπογράφουν το κείμενο αυτό.

Υπάρχουν όμως και παραδείγματα ακόμα και ολόκληρης χώρας η οποία εφάρμοσε ένα είδος σοσιαλιστικής «Αυτοδιαχείρισης» στα Μέσα Παραγωγής για χρόνια, όπως η Γιουγκοσλαβία του Τίτο, εφαρμόζοντας την εργατική ιδιοκτησία και έλεγχο των μέσων παραγωγής, πάλι σε συνθήκες όμως ενός συνδυασμού Οικονομίας της Αγοράς και Σχεδιασμού. Αναπόφευκτο αποτέλεσμα και σε αυτή την περίπτωση, ήταν να καταρρεύσει μακροπρόθεσμα το εγχείρημα αυτό, αφού συνδύαζε τα αρνητικά χαρακτηριστικά και των δύο συστημάτων (ανταγωνισμός και καπιταλιστική «ανάπτυξη-ή-θάνατος» μαζί με γραφειοκρατικό σχεδιασμό) καθώς οι ανταγωνιστικές και εμπορευματικές σχέσεις ουδέποτε κατέπεσαν, αφού οι «αυτοδιαχειριζόμενες» Επιχειρήσεις αυτές ξεκίνησαν έναν ανελέητο ανταγωνισμό μεταξύ τους, ο οποίος οδήγησε σε αυξημένη Ανεργία, απολύσεις και ακόμη και μετανάστευση στη Γερμανία!

Αυτή είναι η «Ελευθεριακή» Οργάνωση της Κοινωνίας που ζητούν οι υπογράφοντες το κείμενο αυτό; Και αν εξαιρέσουμε τις αποδεδειγμένα «ελευθεριακές» οργανώσεις - δεκανίκια του Συστήματος, όπως η ΑΚ, για πόσο καιρό θα επιλέγουν την ιστορική και θεωρητική άγνοια και τον ακτιβισμό για τους «φίλους», οι υπόλοιπες οργανώσεις;
Πότε θα απευθυνθούν πραγματικά στα πλατιά λαϊκά στρώματα που είναι τα πραγματικά θύματα της παγκοσμιοποίησης και θα ξεφύγουν από τον life-style αναρχισμό με επικλήσεις «εργατισμού» και «άμεσης δημοκρατίας»; Είναι δυνατό ποτέ μέσα σε καπιταλιστική Οικονομία της Αγοράς να λειτουργήσει ένα πραγματικά Αυτοδιαχειριζόμενο Εργοστάσιο;

Εκτός βέβαια αν με αυτό εννοούν απλώς την «Άμεση Δημοκρατια» σαν διαδικασία για τη λήψη των αποφάσεων μέσα στο Εργοστάσιο, ανεξάρτητα αν αυτό θα λειτουργεί με βάση τις αρχές του κέρδους και της Ανταγωνιστικότητας και ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα άλλα εργοστάσια και την κοινωνία γενικότερα...

ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΕ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΩΝ ΟΠΩΣ ΤΗΣ ΒΙΟ.ΜΕ. ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ.

ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΙΚΗ - ΛΑΪΚΟΜΕΤΩΠΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Το Δίκτυο Περιεκτικής Δημοκρατίας, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τους βιοπαλαιστές συμμετέχοντες εργαζόμενους στο σχήμα αυτό, που ρισκάρουν σήμερα βιωτικό κομμάτι των πόρων τους για να επιζήσει το εγχείρημα τους, ότι οι πιθανότητες επιτυχίας του, με βάση την ιστορική εμπειρία, σε πολύ καλύτερες εποχές, είναι πολύ περιορισμένες, ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχουν από πίσω κεφάλαια άλλου τύπου να το στηρίξουν, (όπως κατά πάσα πιθανότητα γίνεται με άλλες «αυτοδιαχειριζόμενες» προσπάθειες, π.χ. της «συνεταιριστικής» «Εφημερίδας των Συντακτών»).

Αλλά και να επιτύχει το πείραμα για κάποιο διάστημα, (εφόσον βέβαια το επιτρέψουν οι οικονομικές και πολιτικές ελίτ αφού οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να το σταματήσουν) ας μη βαυκαλίζονται ή εξαπατώνται ότι έτσι συμβάλλουν στη δημιουργία μιας άλλης αυτοδιευθυνόμενης κοινωνίας. Κάτι τέτοιο ποτέ δεν έχει γίνει μέσα από τη λειτουργία του συστήματος της καπιταλιστικής Οικονομίας της Αγοράς που θα αναγκάσει οποιοδήποτε παρόμοιο επιχείρημα να λειτουργεί και αυτό σαν καπιταλιστική επιχείρηση --αλλά «αυτοδιευθυνόμενη»! Μόνο εάν ένα παρόμοιο πείραμα λειτουργεί σαν τμήμα ενός αντισυστημικού προτάγματος, όπως αυτό της ΠΔ, θα μπορούσε να βγει έξω από τους άγριους κανόνες της Αγοράς.

Αλλά αυτό προϋποθέτει την κατάκτηση της Λαϊκής Εξουσίας τουλάχιστον στο τοπικό επίπεδο, ώστε οι Δημοτικές Συνελεύσεις να επιβλέπουν το Αυτοδιευθυνόμενο Εργοστάσιο, για να λειτουργεί αυτό με στόχο την ικανοποίηση των αναγκών του κοινωνικού συνόλου και όχι βέβαια απλά των αναγκών των εργαζομένων στο εργοστάσιο, που θα ανταγωνίζονται στη συνέχεια εργαζόμενους σε άλλα εργοστάσια!

Γι’ αυτό, προτείνουμε στους εργαζομένους σε αυτό το στάδιο να αγωνιστούν για να συμπαρασύρουν μεγάλο κομμάτι του λαού σε έναν κοινό αγώνα για την έξοδο από την καταστροφή που μας έχει επιβληθεί,, σε αντίθεση με τις αποσπασματικές και βασικά, ελιτίστικες ρητορείες της «ελευθεριακής» Αριστεράς, και έτσι να βάλουν και τις πραγματικές βάσεις μιας αυτοδιευθυνόμενης κοινωνίας στο μέλλον. Δηλαδή:

Α) Να πολιτικοποιήσουν ΆΜΕΣΑ τον αγώνα τους, μέσα από μια συλλογική προσπάθεια συγκρότησης ενός Λαϊκού Μετώπου όπως αυτού για την Κοινωνική και Εθνική Απελευθέρωση που προτείνουμε, το οποίο περιέχει σαφείς όρους (σε αντίθεση με τις αλχημείες και τα τσιτάτα της ελευθεριακής και «αμεσοδημοκρατικής» «Αριστεράς» που έχει κάνει σημαία την αυτοδιαχείριση για την αυτοδιαχείριση), για τη σύνδεση των «τοπικών», Εργατικών, Εκπαιδευτικών και άλλων αγώνων, με την έξοδο από την Οικονομική Κατοχή που εκφράζει σήμερα στη χώρα μας η ΕΕ ως οργανικό τμήμα της Νεοφιλελεύθερης Καπιταλιστικής Παγκοσμιοποίησης.

Β) Να παροτρύνουν τη δημιουργία Λαϊκομετωπικών πυρήνων που θα αποτελούνται από Συνελεύσεις Πολιτών κατά Δήμους, Γειτονιές καθώς και συνελεύσεις των Εργαζομένων τέτοιων εγχειρημάτων αλλά και της μεγάλης πλειοψηφίας των Εργαζομένων που «από τα κάτω» θα πρέπει να χτίσουν δομές συνελεύσεων στους χώρους δουλειάς τους με κοινό στόχο την υλοποίηση του Μετώπου αυτού.

Γ) Οι Συνελεύσεις αυτές, θα συντονίσουν την πάλη τους για συμμετοχή τους στις Εθνικές εκλογές, ώστε να πάρει την εξουσία μια Κυβέρνηση Λαϊκού Μετώπου που θα ελέγχεται από «τα κάτω» και η οποία, όπως περιγράφουμε στην πρόταση μας του Μετώπου, θα πάρει άμεσα και μεσοπρόθεσμα μέτρα για την έξοδο της χώρας από τα δεσμά της ΕΕ και της Παγκοσμιοποίησης, και για τη ριζική αποκέντρωση της Οικονομίας και των Πολιτικών θεσμών. Αυτή η αποκέντρωση απαιτείται σήμερα όσο ποτέ άλλοτε για να υπάρξει πραγματικά Άμεση Δημοκρατία και Αυτοδιαχείριση από τον λαό.

Δ) Μετά την ανάληψη της εξουσίας, οι Συνελεύσεις θα ελέγχουν τόσο τη μακρο-οικονομική παραγωγή, μέσα από τον Ενδεικτικό Σχεδιασμό που προτείνουμε για τη γενική κατανομή των πόρων σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες όλων των πολιτών και όχι τις ανάγκες των ελίτ, όσο και τη μικρο-οικονομική παραγωγή απευθείας στις τοπικές μονάδες Παραγωγής (όπως π.χ. είναι το Εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ.). Η παραγωγή λοιπόν θα λαμβάνει χώρα με βάση τόσο τον Ενδεικτικό Σχεδιασμό για την Αυτοδύναμη Οικονομία, όσο και μέσω αποφάσεων στις συνομοσπονδίες των Εργαζομένων που θα σχηματίζονται από τις αντίστοιχες Συνελεύσεις Εργαζομένων σε όλα τα εργοστάσια και τις μονάδες Παραγωγής που παράγουν παρόμοια αγαθά.

Ε) Το Λαϊκό Μέτωπο αυτό δεν θα μπορεί να έχει μακροπρόθεσμη επιτυχία και είναι πολύ πιθανό να ανατραπεί, λόγω της ίδιας της φύσης της Δυναμικής «ανάπτυξη ή θάνατος» της Οικονομίας της Αγοράς αλλά και των γκεμπελικών και φασιστικών μεθόδων της υπερεθνικής ελίτ με τους ντόπιους συνεργάτες της, αν δεν οργανώσει, από την πρώτη στιγμή που θα αναλάβει η Κυβέρνηση Λαϊκού Μετώπου, έναν εκτενή δημοκρατικό διάλογο για το τι είδους Κοινωνία θέλουμε. Η νέα κοινωνία θεωρούμε ότι θα πρέπει να καταργεί οριστικά το σύστημα της Οικονομίας της Αγοράς και της Αντιπροσωπευτικής «Δημοκρατίας», που οδηγεί σήμερα τον πολύ κόσμο σε νέο Μεσαίωνα. Υπό αυτή την έννοια, όλοι οι συμμετέχοντες, ως εργαζόμενοι και ως πολίτες θα πρέπει να προωθήσουν τον διάλογο για τη μορφή εργατικής Αυτοθέσμισης σε μια τέτοια Κοινωνία.

Για την Περιεκτική Δημοκρατία, οι Συνελεύσεις των Εργαζομένων είναι οργανικό τμήμα της νέας Κοινωνίας, αποτελώντας τη μια από τις βασικές Συνιστώσες της, τη «Δημοκρατία στο Κοινωνικό Πεδίο», που μαζί με την Οικονομική Δημοκρατία και την Πολιτική- Άμεση Δημοκρατία αποτελούν τους ακρογωνιαίους λίθους του προτάγματος μας. Όμως τις τελικές σημαντικές αποφάσεις για εμάς (περιλαμβανομένων της κατανομής των σπάνιων πόρων), στο νέο σύστημα θα πρέπει να λαμβάνουν οι πολίτες ως Πολίτες που συμμετέχουν στις Συνελεύσεις των Δήμων (στις οποίες φυσικά θα συμμετέχουν και οι ίδιοι οι Εργαζόμενοι), σε συνεργασία με τις Συνελεύσεις Εργαζομένων στους χώρους Δουλειάς, οι οποίες θα λαμβάνουν κυρίως αποφάσεις σχετικά με τα μέσα επίτευξης των Στόχων που θα θέτουν οι Συνομοσπονδιακές και Τοπικές Συνελεύσεις Περιεκτικής Δημοκρατίας. [Για μια αναλυτική περιγραφή των θεμελίων της Περιεκτικής Δημοκρατίας καθώς και τη στρατηγική μετάβασης σε μια ΠΔ βλ. κεφάλαια 6-7 του βιβλίου Περιεκτική Δημοκρατία – 10 Χρόνια Μετά και συνοπτικά στο εισαγωγικό βίντεο για την ΠΔ]

Αντίστοιχες προτάσεις θα έχουν σοσιαλ-κρατικές οργανώσεις, αναρχοσυνδικαλιστικές κλπ. που θα συμμετέχουν στο Μέτωπο.

Το Μείζον λοιπόν ζήτημα, σήμερα, μέχρι να οδηγηθούμε σε αυτόν τον παλλαϊκό Διάλογο, είναι να συμμετάσχουν οι αντισυστημικές Συλλογικότητες και Ανένταχτοι-ες Αγωνιστές-στριες σε ένα Μέτωπο σαν αυτό που προτείνουμε, που αφού θα μας βγάλει από την καταστροφική κρίση που απειλεί με καταστροφή, αντικειμενική και υποκειμενική (ιδιώτευση, κοινωνικός κανιβαλισμός κτλ.) τον λαό, και αφού ορθοποδήσει, να συμμετέχει στη συνέχεια, με όρους ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ, σε έναν τέτοιο Διάλογο. Και όχι, όπως αποπροσανατολίζει η σημερινή «ελευθεριακή» και «εργατική» Αριστερά, να επιβάλλει και να προκαταλάβει με την ανέξοδη, συνήθως, και συνθηματολογική «Επαναστατική» Ρητορική της, που δεν διαθέτει ίχνος συνολικού αντισυστημικού προτάγματος, όσους και όσες ακόμα έχουν απομείνει να παλεύουν τον αγώνα κατά του συστήματος.

- ΟΧΙ ΣΤΟΝ (ΔΗΘΕΝ ΥΠΕΡ-ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ) ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΤΗΣ «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗΣ» ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΑΥΤΗ.

- ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΑΘΕΛΗΤΟ Ή ΣΚΟΠΙΜΟ ΕΜΠΑΙΓΜΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΜΕ «ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ» ΣΑΛΤΣΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ - ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΟΥ «ΠΟΝΟΥ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ»

- Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΡΓΑΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΕΝΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΛΛΙΩΣ ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΕΙ Ή ΑΠΟΞΕΝΩΝΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟ

- Ο ΑΓΩΝΑΣ ΑΥΤΟΣ ΠΕΡΝΑΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΞΕΚΟΨΕΙ ΤΟΥΣ ΔΕΣΜΟΥΣ ΑΓΡΙΑΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΕ

- ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΥΤΟΥ, ΜΕ ΤΟΠΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΠΩΝ ΔΟΥΛΕΙΑΣ, ΠΟΥ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – 17 ΦΛΕΒΑΡΗ 2013

Ποιά ονόματα έψαχναν εναγωνίως Βενιζέλος-Παπακωνσταντίνου στη λίστα Λαγκάρνρτ!

Λίστα Λαγκάρντ: Η Έκθεση Πραγματογνωμοσύνης αποκαλύπτει:
Ο Παπακωνσταντίνου έψαψε αμέσως για την οικογένειά του, Παπανδρέου και Βαρδινογιάννη


Ο Βενιζέλος, παρά τα όσα έχει πει ότι δεν το είδε, μόλις πήρε το CD έψαξε επίμονα το όνομα Παπανδρέου


Τα ξημερώματα της 30ης Σεπτεμβρίου 2010, λίγες ώρες αφότου παρέλαβε το CD με τη Λίστα Λαγκάρντ από τις γαλλικές αρχές, ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου έσπευσε να αναζητήσει τα ονόματα που περιέχονταν σε αυτή, ξεκινώντας από τα ξαδέρφια του, τα ονόματα «Παπανδρέου», αλλά και το όνομα «Βαρδινογιάννης». Συγκεκριμένα, αναζήτησε:

00:28:53 BARZILAY (BARZILAI) IAKOVOS-ZAK-JACQUES
00:29:00 REVAH REINA RINA
00:30:56 ENERGOMARINE S.A.
00:31:11 PAPANDREOU EVANGELOS
00:32:14 PAPANDREOU EVGENIA
00:32:48 PAPANDREOU ELENI
00:34:24 FYSSAS CHRISTOS
00:35:02 MOUROUZIS THEMISTOKLIS
00:36:24 VARDINOGIANNI AMALIA-ANASTASIA
00:36:33 MOUROUZIS PANAGIOTIS
00:37:09 HAJIOANNOU POLYS
00:37:21 HAJIOANNOU NIKOLAOS
00:37:29 VANDEMAR CORPORATION
00:38:19 PAPAKONSTANTIN ARISTIDES
00:51:24 ECONOMOU NICOLAS
00:52:07 ECONOMOU KONSTANTINOS
00:52:12 OIKONOMOU MARIOS
00:52:17 KYRIAKOU MAGDALINI
00:53:19 AGRANIOTI MARIA
00:53:30 KYRIAKOU MARIA
00:53:39 KYRIAKOU BASIL
00:53:52 KYRIAKOU ELLII
00:53:58 PANTAZAKOU AMALIA
00:54:10 PANTAZAKOS STEFANOS

Έψαχνε εναγωνίως Παπανδρέου στη λίστα ο Βενιζέλος



Ο Βενιζέλος έψαχνε απεγνωσμένα το όνομα Παπανδρέου στη λίστα. 

Τον Ιούλιο του 2011 και όχι τον Αύγουστο φέρεται ότι πήρε τη λίστα στα χέρια του ο Βαγγέλης Βενιζέλος, σύμφωνα με την λογική απόρροια των στοιχείων που υπάρχουν στην πραγματογνωμοσύνη της διεύθυνσης εγκληματολογικών ερευνών για την λίστας.

Σύμφωνα με τη έκθεση λοιπόν, ένα χρήστης με την ονομασία «Windows User» είναι αυτός ο οποίος σε τρεις διαφορετικές χρονικές περιόδους άνοιξε τα αρχεία της λίστας. Η πρώτη φορά που αυτός ο χρήστης ανοίγει το αρχείο Λαγκάρντ βλέποντας 24 ονόματα, είναι τα ξημερώματα της 30ης Σεπτεμβρίου του 2010 από τις 00:028:53 έως 00:54:10. 

Όπως προκύπτει από την κατάθεσης της συνεργάτιδας του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, Χρύσας Χατζή στην προανακριτική επιτροπή η λίστα έφτασε αργά το βράδυ της 29ης Σεπτεμβρίου του 2010 στο γραφείο του Υπουργού. Συνεπώς, ο υπολογιστής που πρώτος ανοίγει τη λίστα τα ξημερώματα της 30ης δεν μπορεί να είναι άλλος από αυτόν του υπουργικού γραφείου στο οποίο πρώτα ανοίχθηκε η λίστα.

Ο ίδιος χρήστης Windows User, δηλαδή το κομπιούτερ του υπουργικού γραφείου, φαίνεται να ανοίγει 7 λογιστικά φύλλα της λίστας την 1η Ιουλίου του 2011, από 7:46:31 έως 8:05:27. Συνεπώς το κομπιούτερ του υπουργικού γραφείου ανοίγει εκείνη την ημέρα τη λίστα. Υπουργός τη συγκεκριμένη ημερομηνία είναι ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος έχει δηλώσει ότι πήρε τη λίστα αρχές Αυγούστου, δηλαδή ένα μήνα αργότερα και χωρίς να την έχει ανοίξει ποτέ.

Είναι ενδιαφέρον ότι ο χρήστης Windows User , δηλαδή ο χειριστής του υπουργικού υπολογιστή, αναζητάει εναγωνίως το όνομα Παπανδρέου στη λίστα.

Συγκεκριμένα, στις 7:46:31 ανοίγει την καρτέλα ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. Στις 7:47:06 ανοίγει την καρτέλα ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ. Στις 7:47:17 ανοίγει την καρτέλα ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΕΥΓΕΝΙΑ. Στις 7:47:25 ανοίγει την καρτέλα ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ. Στις 7:47:31 ξανανοίγει καρτέλα ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ. Στη συνέχεια από το υπουργικό κομπιούτερ αναζητούνται στη λίστα οι καταθέσεις του ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΚΑΛΤΣΟΥ στις 7:49:08. Πρόκειται για κάτοικο Θεσσαλονίκης. Και στις 8:05:27 ανοίγει την καρτέλα της γιατρού ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΠΑΥΛΑΚΗ.
Είναι αδύνατο κάποιος άλλος εκτός από τον Ευάγγελο Βενιζέλο να χειρίστηκε το κομπιούτερ του υπουργικού γραφείου «σερφάροντας» στη λίστα. Στην περίπτωση που αυτό που λογικά συνάγεται αποδειχθεί ότι ισχύει ο πρώην υπουργός Οικονομικών έχει πει ψέματα για το πότε παρέλαβε τη λίστα, έχει πει ψέματα για το αν την είδε και σίγουρα πρέπει να εξεταστεί εκ νέου, η παραπομπή του στην προανακριτική επιτροπή.


Η ΑΓΩΓΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ ΣΥΝΙΣΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΩΞΗ….Η ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΛΑΙΜΑΡΓΑ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΚΕΡΔΟΦΟΡΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ….




ΚΑΛΩΣ ΤΟΥΣ!!!

Στη μακρόχρονη ιστορία της “Η Αυγή” αντιμετώπισε πολλές φορές τους φανατισμούς και την ανοικτή δίωξη που μεθόδευσαν ή και απροκάλυπτα επιχείρησαν αυταρχικές εξουσίες, το επιθετικό κεφάλαιο, η αμερικανοκρατία και η Ακροδεξιά. 
Η εφημερίδα μας είναι μάλιστα η μοναδική εφημερίδα την οποία η χούντα έκλεισε, εξόρισε και φυλάκισε τους αναγνώστες και τους δημοσιογράφους της και λεηλάτησε την περιουσία της. Οι διώξεις κατά της “Αυγής” είναι το τίμημα της ανεξαρτησίας της από τα μεγάλα συμφέροντα και της ταύτισής της με την Αριστερά, τα συμφέροντα του λαού και τη δημοκρατία.
Δεν μας εξέπληξε, και πολύ περισσότερο δεν μας φόβισε, η χθεσινή, προαναγγελθείσα από ημέρες μέσω των twitter και του Διαδικτύου, αγωγή της εφημερίδας “Παραπολιτικά”. Καλώς τους! Δεν μας εκπλήσσει, με δεδομένο το γενικότερο πολιτικό κλίμα. Σε μια περίοδο που οι νεοναζί επιτίθενται σε ανυπεράσπιστους πολίτες, ο Δένδιας καλύπτει βασανιστήρια εις βάρος πολιτών μέσα στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ, ο κυρίαρχος συστημικός λόγος επιχειρεί να ταυτίσει την Ακροδεξιά με την Αριστερά, μπράβοι της ακροδεξιάς διαπλοκής απειλούν δημοσιογράφους και ο Βορίδης θεωρεί το γεγονός “προσωπική διαφορά της πλάκας σε επίπεδο πταίσματος”, είναι αναμενόμενη η αγωγή με τις πλάτες της κυβέρνησης.
Δεν είναι τυχαία η επιλογή του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της Ν.Δ. Μ. Βορίδη να αναλάβει τη νομική – πολιτική ευθύνη της δίωξης. Η ακροδεξιά διαπλοκή σηκώνει κεφάλι. Δεν χρειάζεται άλλη επιβεβαίωση του δημοσιεύματος της προηγούμενης Κυριακής της “Αυγής”.
Πανικόβλητος ο πρωθυπουργός, επιχειρεί να στήσει τη νέα διαπλοκή με στόχο να θέσει το κυβερνητικό μπλοκ υπό την πλήρη ηγεμονία του και να διασφαλίσει τη μακροημέρευσή του στην ηγεσία της Ν.Δ., όταν, συντόμως, χάσει τις εκλογές. Το δέλεαρ για τον σχηματισμό των νέων βαρόνων είναι η λεηλασία της δημόσιας περιουσίας μέσω των ιδιωτικοποιήσεων. Η ακροδεξιά διαπλοκή επιχειρεί λαίμαργα να βάλει στο χέρι κερδοφόρους τομείς του Δημοσίου.
Η επίθεση κατά της “Αυγής” είναι επίθεση κατά της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ. Ευρύτερα είναι επίθεση κατά της κοινωνίας. Επιχειρούν να εκφοβίσουν τους πολίτες και να τρομοκρατήσουν τον λαϊκό παράγοντα, σε μια περίοδο που, όπως δείχνουν οι κινητοποιήσεις των ημερών και η απεργία της Τετάρτης, αντιστέκεται στη μνημονιακή μοιρολατρεία και την υποταγή στους πιστωτές.
Η αγωγή κατά της “Αυγής” συνιστά πολιτική δίωξη. Το δημοσίευμα δεν περιλαμβάνει μειωτικούς χαρακτηρισμούς και συκοφαντίες. Στηρίζεται σε γεγονότα και αποκαλύπτει το πολιτικό νήμα που τα ενώνει. Είμαστε υπερήφανοι που σηκώνουμε αυτό το βάρος της πολιτικής αντιπαράθεσης, υπερασπιζόμενοι το δημόσιο συμφέρον και τη μοναδική λυτρωτική πολιτική επιλογή για τον λαό, τη δημοκρατική ανατροπή.
Καλώς τους!

ΥΓ.
Το κύριο άρθρο της Αυγής του Σαββάτου που παραπάνω δημοσιεύουμε είναι μια πρώτη απάντηση σε γεγονότα που προηγήθηκαν όπως :
1. Εξώδικη δήλωση – διαμαρτυρία και πρόσκληση, η οποία απαντά στα δημοσιεύματά του κυριακάτικου φύλλου με τίτλο “Οι εντιμότατοι φίλοι του κυρίου Σαμαρά” και “Το μακρύ χέρι του Σαμαρά στα μίντια” που έστειλε στην εφημερίδα ‘Αυγή’ ο εφοπλιστής Ευ. Μαρινάκης.
2. Την ίδια στιγμή, αγωγή κατά της ‘Αυγής’ κατέθεσαν τα ‘Παραπολιτικά’ με δικηγόρο τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΝΔ, Μ. Βορίδη. Όπως αναφέρεται, η αγωγή γίνεται από την εταιρεία “ΠΑΡΑ ΕΝΑ Μ.ΕΠΕ” και τον Ι. Κουρτάκη κατά της “Αυγής”, του Νίκου Φίλη και της Αγγέλας Νταρζάνου. Ζητείται το ποσόν των 300.000 ευρώ.
3. Η επίθεση κατά της εφημερίδας ‘Αυγή’ έρχεται μόλις λίγες μέρες μετά την επίθεση στο περιοδικό Unfollow από τον επιχειρηματία Δημ. Μελισσανίδη, του οποίου πληρεξούσιος δικηγόρος είναι ο σύμβουλος του πρωθυπουργού, Φαήλος Κρανιδιώτης.
Τα ερωτήματα που εγείρονται είναι σοβαρότατα, καθώς οι επιχειρηματίες που θέλουν να χτυπήσουν την ελευθεροτυπίαεκπροσωπούνται από τον Μάκη Βορίδη και τον Φαήλο Κρανιδιώτη, γεγονός που εκθέτει την κυβέρνηση και αναδεικνύειευθείες πολιτικές παρεμβάσεις της ΝΔ καθώς και στενές σχέσεις με επιχειρηματικά συμφέροντα.

Το Σχόλιο της "πρΟΤΑσης εργαζομένων Δήμου Χαλανδρίου", 18-2-2013


πρΟΤΑση 
εργαζομένων Δήμου Χαλανδρίου 
e-mail : pr_ota_si@yahoo.gr 

Χαλάνδρι 18/2/2013 

Αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπητοί φίλοι 

Το τελικό χτύπημα της παρέας των «άμεμπτων» και των «για όλα φταίει ο ελληνικός λαός» έχει ήδη ξεκινήσει. 
Αυτοί που διόγκωσαν το έλλειμμα για να ρίξουν τη χώρα στα νύχια του ΔΝΤ, επικαλούνται τη…δικαιοσύνη, ενώ άλλοι τολμούν να επικαλούνται τα πλαστά στοιχεία του 2009 για να κρύψουν το ολέθριο σχέδιο που κατέστρωσαν σε βάρος της πατρίδας μας. Και έρχεται το ίδιο το ΔΝΤ για να τους διαψεύσει: “ΚΑΝΑΜΕ ΛΑΘΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ”! (Με τίτλο: «Λιτότητα: Έχουμε κάνει λάθος εφ’ όλης της ύλης», το εβδομαδιαίο γαλλικό περιοδικό «Μarianne» δημοσιεύει μεγάλο αφιέρωμα στο «απίστευτο λάθος των ειδικών του ΔΝΤ». Είναι το πρώτο από τα γαλλικά έντυπα που προσπαθεί να ρίξει φως και να κατανοήσει την έκθεση του Ολιβιέ Μπλανσάρ, επικεφαλής του ερευνητικού τμήματος του ΔΝΤ, που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 3 Ιανουαρίου
Οι…ΕΔΩ ΚΥΡΙΟΙ, τι έκαναν για αυτό; Είπαν, ΚΑΝΑΤΕ ΛΑΘΟΣ ΠΟΥ ΕΙΠΑΤΕ ΟΤΙ ΚΑΝΑΤΕ ΛΑΘΟΣ!!! 

Τώρα όλοι κατάλαβαν αυτό που φωνάζουμε όλοι οι «αντιμνημονιακοί» (κατά άλλους : «ανθέλληνες»!) εδώ και τρία χρόνια : Η κυβέρνηση, ενεργώντας υπό το καθεστώς πλήρους υποταγής, προέβη με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της 12ης Δεκεμβρίου 2012, αρ. ΦΕΚ Α240, σε μια επαίσχυντη πράξη παραίτησης : Παραιτείται, σύμφωνα με το άρθρο 4, παρ. 4, της νέας δανειακής σύμβασης με το EFSF «αμετάκλητα και ανεπιφύλακτα από κάθε δικαίωμα ασυλίας σε σχέση με τα περιουσιακά στοιχεία», χωρίς να προβαίνει σε διάκριση μεταξύ ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας του ελληνικού κράτους. 

Με απόγνωση εκατομμύρια εργαζόμενοι βλέπουν τους μισθούς τους να μειώνονται και πάλι, λόγω έκτακτων φόρων, χαρατσιών και άλλων αρπακτικών τακτικών της «συγκυβέρνησης», κάνοντας ολοένα και πιο δύσκολη την καθημερινή τους επιβίωση. 
Στο μεταξύ, οι ξένοι επικυρίαρχοι και οι εγχώριοι συνεργάτες τους είναι πανευτυχείς, για το γεγονός ότι η πολιτική της οικονομικής και κοινωνικής εξουθένωσης των Ελλήνων προχωρά χωρίς σοβαρές αντιδράσεις, χωρίς εκρήξεις και εξεγέρσεις που θα απειλούσαν τη σταθερότητα του συστήματος και θα έθεταν έτσι υπό αμφισβήτηση το όλο εγχείρημα. Άσχετα, βεβαίως, αν η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα κοινωνικής επανάστασης. Όχι εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, αφού οι Έλληνες έχουν ζήσει χειρότερες μέρες στο πρόσφατο παρελθόν…Αλλά επειδή νιώθουν ότι εξαπατήθηκαν, ότι μια ομάδα συμφερόντων και - μέρα με την μέρα – κάποιοι αρπάζουν όλα όσα με κόπο και αίμα κατάφεραν να δημιουργήσουν δουλεύοντας. Οι προηγούμενες σκέψεις, απαντούν και στο ερώτημα «Ισονομία ή κοινωνική έκρηξη». 
Η αυτονόητη για κάθε πολίτη έννοια ότι η ισονομία είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να αποδεχθεί τους ψηφισμένους από το κοινοβούλιο νόμους, δε φαίνεται να είναι κατανοητή και από την εξουσία.
Και 
- όσο η Βουλή συνεχίζει να νομοθετεί ανισόνομα, διαχωρίζοντας προνομιακά τις επαγγελματικές τάξεις που βρίσκονται «κοντά» της και να αντιμετωπίζει δυσμενώς νομοθετικά όλους τους άλλους ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
- όσο εξακολουθεί να εξαιρεί προνομιακά την εξουσία από τον φυσικό της δικαστή με επαίσχυντα συνταγματικά άρθρα όπως το 86, τόσο το παραπάνω ερώτημα θα αιωρείται πάνω από τα κεφάλια όλων μας. 

Γι αυτό και προκαλούν βαθύτατη συγκίνηση οι προτροπές της κεντρικής εξουσίας να σεβαστούμε άπαντες τους κείμενους νόμους, απλά και μόνο, διότι… αυτό επιβάλλει το «κράτος δικαίου». 
Σε ποιο, άραγε, «κράτος δικαίου» αναφέρονται; 
Μήπως σε αυτό που διακηρύσσει τον – αποδεδειγμένα αποτυχημένο - «θρίαμβο της λιτότητας»; 
Μήπως σε αυτό που υποστηρίζει ότι «οι συνταξιούχοι έχουν το θράσος να ζουν»; 
Μήπως σε αυτό που εφαρμόζει το μνημόνιο με τίτλο «Στα τάρταρα της ανεργίας»; 
Μήπως σε αυτό που διατάζει να πληρώσουμε κάθε χαράτσι, να ανεχόμαστε μια Ελλάδα που συνεχίζει να παραμένει ακριβή σε βασικά αγαθά, παρά την ύφεση, την πτώση των εισοδημάτων και την ανεργία (σύμφωνα με διάφορες έρευνες που διεξάγονται κατά καιρούς. Το γεγονός αυτό επιδεινώνει ακόμη περισσότερο τη δυσμενή θέση των ελληνικών νοικοκυριών, αλλά και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων). 
Μήπως σε αυτό που συντηρεί το προφανές μήνυμα εκφοβισμού και τρομοκράτησης που θέλουν να περάσουν στους Ελληνες εργαζόμενους η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ που (αυταρχικά) κυβερνούν, ότι: «Θα δουλεύετε με όσα λεφτά θέλουν να σας δίνουν οι εργοδότες, όποτε σας τα δίνουν και όποιος τολμάει να διαμαρτυρηθεί γι' αυτό, θα επιστρατεύεται!»; 
Μήπως σε αυτό που οδηγεί στη διάλυση των πάντων, την οποία (διάλυση) κάποιοι «επιστήμονες» βαφτίζουν «εξορθολογισμό» και «μεταρρυθμίσεις»; 
Μήπως, τελικά, όλα τα παραπάνω αφορά μόνο (σ)τα κόμματα που χρωστούν παντού, στους εργαζόμενούς τους, στη ΔΕΗ, στο ΙΚΑ κ.λπ. και τα οποία χρηματοδοτούνται αδρά, απ τους αρχι-ληστές τραπεζίτες ; 
Η προσπάθεια των συγκυβερνώντων να δικαιολογήσουν τις κατ’ επανάληψη εκτροπές τους μέσω της «επιλεγμένης» (παρ)ερμηνείας του Συντάγματος, δεν θα ευοδώνεται εσαεί. Κι αυτό γιατί οι νόμοι θεσπίζονται από συγκεκριμένα πρόσωπα, που λέγονται νομοθέτες - δηλαδή βουλευτές. Αυτούς εξουσιοδοτεί δια της ψήφου του ο λαός, προκειμένου να νομοθετεί με βάση το συμφέρον του συνόλου της κοινωνίας και με βάση τις δεσμεύσεις των πολιτικών προσώπων, προ των εκλογών. Αυτό σημαίνει ότι, η ομαλή λειτουργία του δημοκρατικού κοινοβουλευτικού πολιτεύματος δεν μπορεί να «ελέγχεται» και να περιορίζεται επιδεικτικά σε «πράξεις νομοθετικού περιεχομένου». Πράξεις που συνιστούν εκτροπή από τις δημοκρατικές διαδικασίες, την οποίαν το Σύνταγμα δεν επιτρέπει παρά μόνο σε εξαιρετικά έκτακτες συνθήκες. Πιθανή «παγίωση» τέτοιων τακτικών, θα ήταν ολέθρια για τη δημοκρατία. 

πρΟΤΑση εργαζομένων Δήμου Χαλανδρίου 
Άκης Γκόγκος, Παναγιώτης Κατσαρλίνος, 
Δημήτρης Μ. Χανιωτάκης, Πέτρος Χριστοδούλου