ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΑΣΟΚΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ!

Πριν κάνα εξάμηνο η οδός Σαρανταπόρου στο Κάτω Χαλάνδρι  συμπεριληφθεί σε εργολαβία "συντήρησης οδόνε και οδοστρωμάτωνε".

Στρώθηκε με ολόφρεσκια άσφαλτο από εργολάβο επιλογής .... ΝΑΙ, ΝΑΙ εκιού του γίγαντα που  διώκει - μαζί με τον άλλο, που παριστάνει από την ΦΛΥΑΡΙΑ τον Ζορρό  - την παρανομία.

Το καπέλο στην εργολαβία, απασχόλησε έντονα την Οικονομική Επιτροπή και το Δημοτικό Συμβούλιο αφού η Καρατζά τα έκανε ολίγον μπάχαλο όταν είδε ότι η επίστρωση με άσφαλτο κόστισε λίγο, λιγότερο από το να επιστρώσουμε τους δρόμου με φύλλο χρυσού 18 καρατίων.

Αλλά βέβαια - το θέμα στην συντήρηση οδόνε και οδοστρωμάτονε δεν είναι μόνο το ασφαλτικό. Η καλή δουλειά γίνεται από κάτω. Στην υποδομή, για να κρατάει η άσφαλτος και να μην γεμίζουμε βασιές λακούβες. Οπότε μια καλή υποδομή μπορεί να δικαιολογεί λίγο ακριβότερο έργο.

Έτσι λοιπόν και στην εργολαβία αυτήνε πρέπει να έγινε αφού η αντιπολιτοσυμπολίτευση των πράσινων διωκτών του οικονομικού εγκλήματος και της παρανομίας δεν μίλησε καθόλου άρα αυτό πάει να πει ότι ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΩΣ ΚΑΜΩΜΕΝΑ.
Διότι άμα υπήρχε κάποιο πρόβλημα ΟΛΟΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΙΑ ότι ο Στάθης με τον άλλον, τον κολλητό του που είναι και κολλητός του Οπτικού,  πώς τον λένε δεν θυμάμαι - θα είχανε αναδείξει το θέμα, αφού είναι γνωστό ότι σε θέματα ΠΑΡΑΝΟΜΙΩΝ είναι .... ΚΙΧ!
ΜΥΓΑ ΣΤΟ ΣΠΑΘΙ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΣΗΚΩΝΟΥΝ!

Περάσαμε λοιπόν από την Σαρανταπόρου! ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΚΥΡΙΟΙ!
Η ποιότης της εκτελεσθείσας εργασίας είναι φανερή δια γυμνού οφθαλμού:

ΤΡΥΠΕΣ ΚΥΡΙΟΙ! ΠΑΝΤΟΥ ΤΡΥΠΕΣ!
ΒΑΣΙΕΣ ΛΑΚΟΥΒΕΣ!
Η άσφαλτος ξηλώνεται λες και την έβαλαν στρατεύσιμοι σε έργο της ΜΟΜΑ.

ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΡΧΊΣΑΝΕ ΝΑ ΤΙΣ ΜΠΑΛΩΝΟΥΝΕ - ΟΧΙ ΟΛΕΣ μην πνιγεί κανένας αφού ειδικά αυτή ήταν πολύ ΒΑΣΙΑ. ΠΟΛΥ ΒΑΣΙΑ ΤΡΟΥΠΑ, και μάζευε τόσα νερά που άρχισαν να πιάνουν γυρίνο μέσα.



(ΕΙΔΑΤΕ ΡΕ; ΚΑΙ ΛΙΜΝΗ ΣΑΣ ΦΕΡΑΝΕ ΚΑΙ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΤΕ. ΘΑ ΣΑΣ ΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΠΟΤΑΜΙΑ ΤΩΡΑ).

Και άμα θέτε έχει κι άλλες ΒΑΣΙΕΣ ΛΑΚΟΥΒΕΣ εδώ, στο Πάτημα, από την ίδια "συντήρηση οδόνε και οδοστρωμάτωνε"  http://profiltispolis.blogspot.com/2012/02/3.html

Μόνο που το λέει 'ΕΡΓΟΛΑΒΙΑΔΑ".

Ενώ εμείς που είμεθα λιγότερο "ευγενείς" το λέμε ΚΛΩΤΣΟΠΑΤΙΝΑΔΑ (που θα φάνε).

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ - ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ

Πραγματοποιήθηκε to Σάββατο στην αίθουσα της παλαιάς Βουλής, η εκδήλωση με θέμα: “Εθνική, δημοκρατική-πατριωτική, ενότητα, Τώρα!”

Παρευρέθηκαν και μίλησαν  ο ανεξάρτητος βουλευτής κ. Π. Κουρουμπλής, ο εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Αναγέννησης (.Σ. Παπαθεμελής), κ. Γ. Κανιάρης, ο εκπρόσωπος του ” ΄Πανελλήνιου Αρματος Πολιτών” ( Γ. Δημαράς ), κ. Χατζηπέρος, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Εθνικής Ενότητας κ. Ν. Αλικάκος, και ο π. εισαγγελέας κ. Ι.Σακκκάς.

Την εκδήλωση άνοιξε εκ μέρους της διοργανώτριας ” Πρωτοβουλίας Δημοκρατικής Πατριωτικής Ενότητας “, ο Ν. Καραβαζάκης. Μίλησαν επίσης οι εκπρόσωποι των : Ομάδα Ανεξάρτητων Πολιτών Σαρωνικού, ο Κώστας Παπαδόπουλος από τους Ελεύθερους Χρεοκοπημένους, η Πατριωτική Κίνηση, Αγανακτισμένοι-Αποφασισμένοι Έλληνες και ο Γιώργος Παπαγιαννόπουλος εκπρόσωπος της Σοσιαλιστικής Ανασύνθεσης.

Παρευρέθηκαν επίσης η εταιρεία ” Εθνική Ενότητα” και οι ” Ενεργοί Πολίτες Ρόδου”.

Για το ίδιο θέμα:
http://vimasaronikou.wordpress.com/
http://oikonikipragmatikotita.blogspot.com/2012/02/blog-post_5281.html

ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ - ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΧΡΕΟΚΟΠΗΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ “Εθνική, δημοκρατική-πατριωτική, ενότητα, Τώρα !"ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΒΟΥΛΗ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ

Το κίνημα των Αγανακτισμένων εμφανίστηκε στα τέλη της άνοιξης του 2011 και χρησιμοποίησε την κατάληψη της Πλατειάς Συντάγματος σαν μέσο εκδήλωσης της διαμαρτυρίας του.

 Αρχικά ήταν λίγες δεκάδες άνθρωποι, μετά έγιναν εκατοντάδες, χιλιάδες, δεκάδες χιλιάδες, μετά ένα βράδυ εκατοντάδες χιλιάδες και μετά στις μεγάλες συγκεντρώσεις κατά του μεσοπρόθεσμου άγγιξε η και ξεπέρασε το εκατομμύριο πανελλαδικά.

Τότε οι δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι οι Αγανακτισμένοι αλλά και οι συμπαθούντες προς αυτούς είναι δυο εκατομμύρια συμπολίτες μας.

 Ένας απίστευτος αριθμός που αυτομάτως θα τους έκανε κυρίαρχους του πολιτικού σκηνικού στο οποίο τα δυο μεγάλα κόμματα έχουν χάσει μεγάλο μέρος της δύναμης τους. Πλην όμως οι Αγανακτισμένοι είχαν ένα σημαντικό πρόβλημα, δεν είχαν έναν πολιτικό φορέα να τους εκφράσει. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα αφενός να μην μπορούν να διαμορφώσουν ένα συγκεκριμένο πολιτικό πλαίσιο εναλλακτικών προτάσεων που να μπορεί να πείσει τους συμπολίτες μας που έχουν απογοητευθεί από τα κόμματα.

 Αφετέρου την άτυπη αλλά ορατή διάσπαση ανάμεσα σε Πάνω και Κάτω Πλατεία, την έλλειψη ενός συντονιστικού οργάνου που θα περιφρουρούσε τις όποιες μεγάλες διαδηλώσεις αλλά και το χώρο της Πλατείας από τους όσους εγκάθετους προσπάθησαν να τη χειραγωγήσουν.

Μοιραία λοιπόν μετά την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου και τους τόνους των χημικών που μετακόμισαν στα πνευμόνια των Αγανακτισμένων το κίνημα εκφυλίστηκε. Δεν υπήρχε ο πολιτικός φορέας εκείνος που θα έδινε όραμα και στρατηγική τις στιγμές της απογοήτευσης. Που θα αντιλαμβανόταν ότι η κατάληψη της Πλατείας είχε καταντήσει ένα ακτιβιστικό φετίχ που δεν αρκούσε χωρίς την ανάληψη πρωτοβουλιών πανελλαδικής εμβέλειας. Που θα διαμόρφωνε πειστικό πολιτικό πλαίσιο και θα ακύρωνε τις διασπαστικές τάσεις. Έτσι στιγμές σαν αυτή της 28^ης Οκτωβρίου που ο ελληνικός λαός έδειξε σύσσωμος στην πολιτική ηγεσία την αντίδραση του έχοντας σαν πρωτοπορία τους ίδιους τους μαθητές, έγιναν όλο και πιο σπάνιες.

Σήμερα η κληρονομιά του κινήματος είναι δεκάδες η και εκατοντάδες ομάδες διάσπαρτες σε όλη την επικράτεια της χώρας. Χαρακτηριστικό των μελών τους ότι είναι δημοκράτες, είναι πατριώτες, είναι κατά του μνημονίου και της τροικανής κατοχής.

Φραγκφούρτη - Βερολίνο: 1Χ2

του Γιάνη Βαρουφάκη http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=12739

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό, υπερχρεωμένο κράτος.

Επειδή όμως το χρήμα έρρεε παντού ως ασταμάτητη οικουμενική παλίρροια (παραγόμενη από ανόητες τράπεζες στην Wall Street, στο City, στην Βόρεια Ευρώπη), το κόστος δανεισμού ήταν παντού μηδαμινό κι έτσι κανείς δεν έδινε σημασία.

Ξάφνου, το φθινόπωρο του 2008, η παλίρροια έδωσε την θέση της στην άμπωτη. Με την άμπωτη να «στεγνώνει» τον τραπεζικό τομέα από ρευστό χρήμα, σιγά-σιγά ήρθε και η στασιμότητα στην πραγματική οικονομία. Αναπόφευκτα, το εθνικό εισόδημα του μικρού, υπερχρεωμένου κράτους άρχισε να μειώνεται την ώρα που ο ρυθμός αύξησης του χρέους (δηλαδή το επιτόκιο) μεγάλωνε (ελέω διεθνούς έλλειψης ρευστότητας που ωθούσε τα επιτόκια προς τα πάνω). Κάποια στιγμή, κανείς δεν δάνειζε στο μικρό αυτό κράτος ώστε να εξυπηρετεί (δηλαδή να επανακυλύει) το χρέος που, το 2008, ανερχόταν στα €260 δις.

Κάπου εκεί, κατέφθασε η καλή τρόικα για να βοηθήσει να μην πτωχεύσει το μικρό κράτος. Για δύο χρόνια πλήρωνε για να αποτρέψει την πτώχευση. Αρχικά έδωσε €110 δις θέτοντας κάποιους όρους στο μικρό κράτος, όπως είναι λογικό να κάνει ο κάθε δανειστής. Ενάμιση χρόνο μετά, υποσχέθηκε άλλα €130 δις. Και, σαν να μην έφτανε αυτό, προσέθεσε στα «δώρα» που κόμιζε κι ένα «κούρεμα» προηγούμενων χρεών της τάξης (υποτίθεται) των €100 δις.

Όποιος δεν γνωρίζει τίποτα άλλο από τα παραπάνω (σωστά) δεδομένα, θα πρέπει να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτή η κυρία τρόικα είναι και φιλεύσπλαχνη και γενναιόδωρη: Συνολικά έδωσε €240 δις από την «τσέπη» της και μεσολάβησε με τους παλαιούς δανειστές του μικρού κράτους να «σβήσουν», να διαγράψουν δηλαδή, άλλα €100 δις. Δηλαδή, κόμισε €340 δις ως δώρα στο μικρό, υπερχρεωμένο κράτος.

Ας τα δεχθούμε όλα αυτά.