ΕΠΙΜΝΗΜΟΣΥΝΟΣ ΛΟΓΟΣ
ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΒΑΓΓΕΛΗ ΚΟΥΦΟΥΔΑΚΗ
ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΕΤΗΣΙΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ
ΤΟΥ ΤΕΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΤΑΣΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Κυριακή, 11 Δεκεμβρίου 2011
Θεοφιλέστατε,
Κυρία Παπαδοπούλου και μέλη της οικογένειας του αείμνηστου Προέδρου,
Εκλεκτοί προσκεκλημένοι,
Φίλοι και εκτιμητές του έργου του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου,
Με ιδιαίτερη συγκίνηση βρίσκομαι σ΄ αυτό τον ιερό χώρο για να τιμήσω μαζί σας τη μνήμη του Τάσσου Παπαδόπουλου, ενός αγωνιστή, ενός ηγέτη, που πρόσφερε πολλά στους αγώνες για την περιφρούρηση του Κυπριακού Ελληνισμού και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η απουσία του σήμερα είναι ιδιαίτερα αισθητή λόγω του κενού υπεύθυνης ηγεσίας που αντιμετωπίζει η Κυπριακή Δημοκρατία.
Ευχαριστώ την οικογένεια του τέως Προέδρου για την ευγενή της πρόσκληση. Η καταγωγή μου δεν είναι από την Κύπρο. Αισθάνομαι όμως Κύπριος γιατί η ιστορική και πολιτισμική συνέχεια του Κυπριακού Ελληνισμού, ενός κομματιού του Ελληνικού Έθνους, διακινδυνεύει για άλλη μία φορά για την εξυπηρέτηση ξένων συμφερόντων. Η υπεράσπιση της εθνικής ύπαρξης του Ελληνισμού δεν γίνεται με εκχώρηση δικαιωμάτων και ραγιαδισμό.
Αυτό το γνώριζε ο Τάσσος Παπαδόπουλος όταν στο ιστορικό του Διάγγελμα της 7ης Απριλίου του 2004 κάλεσε τον Κυπριακό Ελληνισμό να αποφασίσει για το παρόν και το μέλλον της Κύπρου και για τις γενιές που θα έρθουν μετά από εμάς.
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, ως λαοπρόβλητος ηγέτης, είχε εμπιστοσύνη στην κρίση του Κυπριακού λαού. Όπως αποδείχθηκε στις 24 Απριλίου 2004, η συντριπτική πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων είχε και αυτή εμπιστοσύνη στην κρίση και στην πολιτική του Τάσσου Παπαδόπουλου.
Ως Έλληνας της Διασποράς, με ρίζες στη Μικρά Ασία, βρίσκω δύναμη και ιστορική συνέχεια στη σοφία των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων. Αν υπάρχει ένα ρητό που χαρακτηρίζει τον ηγέτη που τιμούμε σήμερα είναι το «Αρχή άνδρα δείκνυσι», δηλαδή ο χαρακτήρας του ατόμου φαίνεται από τον τρόπο άσκησης των καθηκόντων του. Αυτό το ρητό συνοψίζει τη σημερινή επιμνημόσυνη ομιλία μου.
Από την εποχή του απελευθερωτικού αγώνα μέχρι το ιστορικό Διάγγελμα της 7ης Απριλίου 2004 και την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας ως ένα ανεξάρτητο, κυρίαρχο, ισότιμο Κράτος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Τάσσος Παπαδόπουλος ήταν παρών στους αγώνες και τις θυσίες του Κυπριακού λαού.
Από τα πρώτα μέλη της ΕΟΚΑ, ο Τάσσος Παπαδόπουλος πίστευε στην ανάγκη και τη σημασία του απελευθερωτικού αγώνα σε αντίθεση με μερικούς που σήμερα προσπαθούν να ξαναγράψουν την ιστορία και να βεβηλώσουν τη μνήμη αυτών που συνέβαλαν στην απελευθέρωση της Κύπρου.
Ήταν πιστός συνεργάτης του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Μαζί με τον Βάσο Λυσσαρίδη, ως Σύμβουλος του Εθνάρχη Μακαρίου και μέλος της Κυπριακής Αντιπροσωπείας στο Λονδίνο το 1959, ο Τάσσος Παπαδόπουλος είχε την διορατικότητα, την εντιμότητα και το πολιτικό θάρρος να αντιταχθεί στις Συμφωνίες του 1959, γιατί ήταν άδικες και περιείχαν μελλοντικούς κινδύνους για την Κυπριακή Δημοκρατία. Η ιστορία απέδειξε την ορθότητα της κρίσης του, όπως έγινε και 45 χρόνια αργότερα με το Σχέδιο Ανάν.
Απόφοιτος της Νομικής Σχολής Gray’sInn του Λονδίνου, υπηρέτησε την πατρίδα του από νεαρά ηλικία και με μεγάλη επιτυχία σε διάφορα σημαντικά Υπουργεία. Υπηρέτησε επίσης ως Βουλευτής, Συνομιλητής, Πρόεδρος της Βουλής, Πολιτικός Ηγέτης και τελικά ως Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.