Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Μήπως μας δουλεύουν ανοιχτά; Μπααααα....

Στη Βουλή έχει κατατεθεί η παρακάτω επίκαιρη ερώτηση στα πλαίσια της ώρας του πρωθυπουργού:
Επίκαιρη ερώτηση προς τον Πρωθυπουργό


http://www.pasok.gr/portal/resource/contentObject/id/69d0383f-2d52-4f50-81ac-d7f0f917f9c2

"Είναι σαφές πως η κυβέρνηση επιχειρεί με πλάγιο και αδιαφανή τρόπο να εφαρμόσει μια αποτυχημένη συνταγή πλήρους ιδιωτικοποίησης δημόσιων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας με επιδίωξη την κάλυψη των διευρυνόμενων ελλειμμάτων του προϋπολογισμού μέσω ρευστοποίησης δημόσιας περιουσίας.
Αν υλοποιηθούν τα σχέδια της κυβέρνησης, η Ελλάδα θα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα στην οποία τα μεγαλύτερα λιμάνια, το σύνολο των μεγάλων αεροδρομίων, οι τηλεπικοινωνίες, η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και άλλοι ζωτικοί τομείς της οικονομίας θα είναι ιδιωτικοί ή και θα ελέγχονται από αντίστοιχους οργανισμούς άλλων χωρών.
Αυτή η πολιτική είναι και ξεπερασμένη και αποτυχημένη. Την εφάρμοσαν μόνο στο παρελθόν ακραία νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις όπως της κ. Θάτσερ και του κ. Μητσοτάκη. Σήμερα, όλες οι κυβερνήσεις, ακόμη και των ΗΠΑ, αντιλαμβάνονται την ανάγκη ελέγχου και ρύθμισης των αγορών για την προστασία της οικονομίας και των πολιτών, ενώ λαμβάνουν μέτρα θωράκισης των στρατηγικών τους επιχειρήσεων -ακόμη και ιδιωτικών - έναντι επιθετικών εξαγορών από κερδοσκοπικά κεφάλαια.
Για το λόγο αυτό, καλείται ο κ . Πρωθυπουργός:

-
Να αποσαφηνίσει δεσμευτικά τις προθέσεις της κυβέρνησης ως προς τη διατήρηση του δημόσιου ελέγχου για τον ΟΤΕ, τα ΕΛΤΑ,το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, τη ΔΕΗ, τον ΟΣΕ, την ΕΥΔΑΠ, την ΕΥΑΘ και τους άλλους στρατηγικούς οργανισμούς κοινής ωφέλειας της χώρας.

-
Να εξηγήσει ποιο όφελος θα έχει ο Έλληνας καταναλωτής αν οι αποφάσεις για τις τηλεπικοινωνίες, για την ηλεκτροπαραγωγή και για τα λιμάνια λαμβάνονται από ξένους επιχειρηματικούς ομίλους αντί του Ελληνικού δημοσίου, καθώς και ποια είναι η σκοπιμότητα της πλήρους ή μερικής παραχώρησης της διοίκησης των επιχειρήσεων αυτών σε ιδιωτικά συμφέροντα αντί της σύναψης στρατηγικών συνεργασιών ή έστω επιμέρους συμπράξεων δημόσιου - ιδιωτικού τομέα όπου αυτό χρειάζεται κάτω από δημόσιο έλεγχο."
Θα έλεγε κανείς ότι η ερώτηση θα έχει μάλλον κατατεθεί τις τελευταίες ημέρες, μάλλον από κάποιο κόμμα της αριστεράς.

Σας παραθέτω λοιπόν την υπογραφή του επερωτώντος καθώς και την ημερομηνία υποβολής της:

"
Ο ερωτών
Γιώργος Α
. Παπανδρέου

08/04/2008"

ΤΑΔΕ ΕΦΗ Ο -συντηρητικός - GUARDIAN. ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΠΛΗΡΩΣΕ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ.

Guardian: «Η Ελλάδα σκλάβα της Ευρώπης»


Υπεύθυνος: Επιμέλεια: ΜΠΑΜΠΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ, «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», 20-6-2011

«Σκλάβα, δέσμια της Ευρώπης» χαρακτηρίζει την Ελλάδα σε άρθρο της η Guardian, τονίζοντας ότι η ελληνική κυβέρνηση είχε μεγαλύτερη διαπραγματευτική δύναμη από αυτήν που χρησιμοποίησε απέναντι στις Κομισιόν, ΕΚΤ και ΔΝΤ.

Αν στην πρόσφατη ύφεση η αμερικανική κυβέρνηση προέβαινε σε περικοπές δαπανών και αυξήσεις φόρων ανάλογες με αυτές που αποφάσισε πέρυσι η ελληνική, επιδεινώνοντας οικονομία και ανεβάζοντας την ανεργία στα ύψη, αν υποσχόταν νέα ανάλογα μέτρα για φέτος, τότε η αντίδραση των Αμερικανών θα ήταν παρόμοια με αυτήν που βλέπουμε στην Ελλάδα, μαζικές διαδηλώσεις και ταραχές, τονίζει στο σχετικό άρθρο στη βρετανική εφημερίδα ο Mark Weinsbrot.

Συλλογική τιμωρία

Αυτό που θυμώνει ακόμη περισσότερο τους Ελληνες, συνεχίζει ο Weinsbrot, είναι ότι η συλλογική τιμωρία τους επιβάλλεται από ξένες δυνάμεις, την Κομισιόν, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ -συντηρητικά, υπερεθνικά ινστιτούτα που δεν λογοδοτούν σε κανέναν.

Η Ελλάδα, εξηγεί, δεν θα προέβαινε ποτέ σε τέτοιες κινήσεις αν δεν ήταν μέλος της ευρωζώνης. Αν είχε ηγέτες αρκετά ηλίθιους που θα τολμούσαν μαζικές περικοπές και αύξηση φόρων σε καιρό ύφεσης, τότε αυτοί θα είχαν ήδη αντικατασταθεί. Και στη συνέχεια, μια νέα κυβέρνηση θα έκανε το αντίθετο -αυτό που έπραξε η τεράστια πλειοψηφία των κυβερνήσεων κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας ύφεσης του 2009 -, μέτρα τόνωσης της οικονομίας. Και αν κάτι τέτοιο θα απαιτούσε μια αναδιαπραγμάτευση του χρέους, αυτό ακριβώς θα έπραττε η χώρα.

Σκληρή γραμμή

Μια δημοκρατικά υπόλογη ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να έχει υιοθετήσει πιο σκληρή γραμμή απέναντι στις ευρωπαϊκές αρχές. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να ξεκινήσει με μορατόριουμ για τους τόκους των δανείων της που αντιστοιχούν σήμερα στο 6,6% του ΑΕΠ και θα φτάσουν -σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΔΝΤ- το 2014 το 8,6%. Κάτι τέτοιο θα απελευθέρωνε κεφάλαια για ένα σοβαρό πρόγραμμα τόνωσης της οικονομίας, ενώ η κυβέρνηση θα διαπραγματευόταν την αναπόφευκτη διαγραφή χρέους. Φυσικά, οι ευρωπαϊκές αρχές -που κοιτούν από την πλευρά των μεγάλων τους τραπεζών και τα συμφέροντα των πιστωτών- θα εξοργίζονταν. Η στάση αυτή όμως θα μπορούσε να αποτελέσει μια λογική αρχική διπαραγματευτική θέση της Ελλάδας.